Πρώτα παρουσιάστηκε ως Μωυσής, μετά τον ντύσανε Μακρυγιάννη, με τη σημερινή του συνέντευξη στο Βήμα αποδεικνύεται απλά ότι είναι ένας πρωθυπουργός εκτός τόπου και χρόνου και κατώτερος των περιστάσεων.
Επιμένει να μην κατανοεί τι περνάνε οι πολίτες, διαπιστώνοντας για αποταμίευση μέσα στην πανδημία. Μιλάει για άλμα δεκαετίας ενώ η χώρα βουλιάζει στην ύφεση. Και στη καλύτερη εκδοχή, το ΑΕΠ που θα παραδώσει στο τέλος της τετραετίας, που τώρα που «σφίξανε τα γάλατα» μας λέει ότι θα την εξαντλήσει, θα είναι πολύ μικρότερο από αυτό που παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ το 19. Και ποιος ξέρει με πόσους χιλιάδες νέους ανέργους και πόσες χιλιάδες κατεστραμμένες ΜμΕ.
Στο μόνο που έχει δίκιο είναι ότι θα παραδώσει μια αλλαγμένη χώρα. Ενδεχομένως και κατεστραμμένη, αν συνεχίσει έτσι για πολύ.
Αγνοώντας επιδεικτικά την αγωνία, τον φόβο και την κόπωση των πολιτών από την αλλοπρόσαλλη πολιτική του. Και προβάλλοντας επιτυχίες που μόνο στο μυαλό του υπάρχουν και δήθεν άλματα μιας κατεστραμμένης οικονομίας που πεισματικά αρνείται να στηρίξει.
Στο δε μέτωπο της πανδημίας, την ώρα που η χώρα θρηνεί 7.500 νεκρούς, την ώρα που το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει, την ώρα που εκατοντάδες συμπολίτες μας είναι διασωληνωμένοι και δεκάδες από αυτούς βρίσκονται εκτός ΜΕΘ, με τρόπο κυνικό δηλώνει ότι αν είχε σπεύσει να κάνει τις επιτάξεις ιδιωτικών μονάδων όπως του ζητά μήνες τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ξόδευε δεκάδες εκατομμύρια.
Τελικά όταν το είχε πει ο κ. Πέτσας δεν ήταν μια άτυχη δική του στιγμή. Αλλά μια συνειδητή επιλογή του κ. Μητσοτάκη.
Κατά τα άλλα υιοθετεί πλήρως τις χυδαίες συκοφαντίες του Άδωνι Γεωργιάδη ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και για μια ακόμη φορά δε βρίσκει μια συγνώμη για τα ακραία περιστατικά βίας και αστυνομικής αυθαιρεσίας.
Διαψεύδει έτσι κάθε προσδοκία που είχαν οι μετριοπαθείς πολίτες που τον ψήφισαν, ότι θα ακολουθούσε φιλελεύθερη πολιτική.