Η υπογραφή της ΑΕΠΟ από το υπουργείο ΥΠΕΚΑ , της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων για τη Πελοπόννησο ολοκληρώθηκε μετά από «ωοτοκία» αρκετών εβδομάδων και έδωσε το έναυσμα για τις γνωστές τυμπανοκρουσίες,
που συνοδεύτηκαν με μακρόσυρτες συνεντεύξεις τύπου κατά τα ειωθότα , για να ειπωθούν ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα, ώστε να εμπεδωθούν μέχρι κεραίας, από τους « ιθαγενείς» αυτού του τόπου.
Και έτσι κατά τα πλάνα της «αποικιοκρατικής» σύμβασης, βαδίζουμε ολοταχώς, στην ολοκλήρωση του σχεδιασμού σύμφωνα με τις εξαγγελίες, για την κατασκευή των 3 σκουπιδοεργοστασίων ή στο πλέον εύηχο ( όπως το θέλουν) , Μονάδων Επεξεργασίας Στερεών Αποβλήτων και ταυτόχρονα τη δημιουργία των 800 θέσεων εργασίας.
Εκτός και εάν «χαλάσει η σούπα» από κάποιες απρόβλεπτες συμπτώσεις ή και ακόμη από την ΕΕ για καταστρατήγηση κοινοτικών νόμων και οδηγιών.
Βέβαια δεν είχαμε καμία αμφιβολία πως το ΥΠΕΚΑ για τους δικούς του λόγους θα επέστρεφε την ΜΠΕ και δεν θα υπέγραφε τελικά την ΑΕΠΟ, αφού η απειλή για επιβολή προστίμων εκ μέρους της ΕΕ για τους ενεργούς ΧΑΔΑ κυρίως της Πελοποννήσου είναι άμεση και επικείμενη και η « κινησιοθεραπεία » σε τέτοιες περιπτώσεις ενδείκνυται από το «ολότελα»……
Όμως η φιλτάτη αλήθεια αν μη τι άλλο ορίζει να δοθούν οι πραγματικές διαστάσεις στο θέμα των σκουπιδιών και να οριοθετηθούν τεκμηριωμένα οι ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ γιατί κάποιοι επιμένουν να εξακολουθούν να ψαρεύουν σε θολά νερά ως γνήσιοι εκφραστές της στρεβλής πληροφόρησης :
ΑΛΗΘΕΙΑ 1η : Αναγνώριση ότι το ζήτημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων είναι μείζον θέμα για την Περιφέρεια Πελοποννήσου με μεγάλη υστέρηση.
ΑΛΗΘΕΙΑ 2Η : Η χωροθέτηση των σκουπιδοεργοστασίων και των αντίστοιχων ΧΥΤΥ δεν έχουν την κοινωνική συναίνεση και αποδοχή, γιατί η Περιφερειακή Αρχή, δεν θέλησε να πάρει το πολιτικό κόστος όπως γίνεται σε άλλους διαγωνισμούς ανάθεσης σε άλλες Περιφέρειες της χώρας, ώστε να βρει και να επιλέξει με κοινωνικό διάλογο τους κατάλληλους χώρους πριν το διαγωνισμό και στη συνέχεια να προχωρήσει στο διαγωνισμό επί συγκεκριμένων χώρων με γνωστές συντεταγμένες.
ΑΛΗΘΕΙΑ 3η : Οι χώροι όπως χωροθετήθηκαν παρουσιάζουν προβλήματα σύμφωνα με το κανονιστικό πλαίσιο του ΠΕΣΔΑ αφου,
– Η θέση στην Παλαιόχουνη χωροθετείται σε απόσταση 500 μέτρων από το κέντρο του οικισμού και όχι από τα όρια του υπάρχοντος οικισμού όπως επιβάλλεται από τον ΠΕΣΔΑ. Δεν μπορεί πέραν των άλλων να εκδοθεί νομίμως οικοδομική άδεια για το εργοστάσιο αφού είτε για μέση όχληση είτε για υψηλή απαιτείται απόσταση τουλάχιστον 500 μέτρων από τα όρια του οικισμού.
– Η θέση στην Καλιρρόη του Δήμου Οιχαλίας πέραν των άλλων έχει πρόβλημα γιατί ακόμη δεν έχει ξεκαθαρισθεί αν ο ΧΥΤΥ χωροθετείται πάνω σε ενεργό σεισμικό ρήγμα. Οι τεκμηριωμένες απόψεις του Πανεπιστημίου της Πάτρας δεν μπορεί να αγνοηθούν.
– Η θέση στο Ανω Ξηροκάμπι στο Δήμο Ευρώτα έχει και αυτή πρόβλημα αφού εκεί που χωροθετείται ο ΧΥΤΥ, το υπέδαφος είναι ασβεστολιθικό «καρστικό διαπερατό » και άρα αντιβαίνει σε όσα ορίζει ο ΠΕΣΔΑ.
ΑΛΗΘΕΙΑ 4Η : Είναι σίγουρο και είναι προφανείς και ισχυροί οι λόγοι, ότι θα υπάρξει προσφυγή εκ μέρους των κατοίκων και των φορέων τους στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά της ΑΕΠΟ, κυρίως για την χωροθέτηση και επομένως όλος ο σχεδιασμός χρονικά θα πάει πίσω ή και πιθανόν θα ακυρωθεί. Κανείς δεν προκαθορίζει την απόφαση του ΣτΕ.
ΑΛΗΘΕΙΑ 5Η : Η μελέτη και γενικά ο τρόπος διαχείρισης των στερεών αποβλήτων πάσχει αφού δεν μιλάμε καθόλου για ολοκληρωμένη διαχείριση όπως την έχουν καθορίσει και στοιχειοθετήσει τα Πολυτεχνεία μας αλλά και το Τεχνικό Επιμελητήριο αφού το εναπομείναν υπόλειμμα που θα οδηγείτε για ταφή μετά την επεξεργασία θα είναι της τάξης του 40 έως 35 % σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο ΠΕΣΥ. Αυτό αντιβαίνει στην κοινοτική οδηγία που μιλάει σήμερα για 25% υπόλειμμα που θα οδηγείτε στους ΧΥΤΥ το οποίο μέχρι το έτος 2020 θα πρέπει να έχει πέσει κάτω από το 20%.
ΑΛΗΘΕΙΑ 6Η : Ο διαχωρισμός στην πηγή είναι ένα ζητούμενο που επιβάλλεται από την ΕΕ και έχει καθιερωθεί σε όλες τις χώρες της κοινότητας ( χαρτί, γυαλί, πλαστικό, μέταλλο, οργανικά). Να υποθέσουμε δηλαδή ότι στα επόμενα 28 χρόνια στην Πελοπόννησο του « αραμπά», δεν θα γίνεται διαλογή στη πηγή δια νόμου και τα οικιακά μας απόβλητα θα συγκεντρώνονται σύμμικτα ;;;
Για ποια επανάκτηση στο χαρτί ( κοινοτική οδηγία) θα μιλάμε όταν αυτό θα προέρχεται από συλλογή συμμίκτων ;;; Αλλωστε αυτός είναι και ο λόγος του υψηλού ποσοστού του υπολείμματος της προτεινόμενης από την ΤΕΡΝΑ μεθόδου επεξεργασίας.
ΑΛΗΘΕΙΑ 7Η : Η ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα των 150.000 τόνων ετησίως είναι αποικιοκρατικού τύπου διάταξη που αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία , δεν υπάρχει θεσμοθετημένη σε κανένα δίκαιο δημοκρατικής χώρας και θα καταπέσει σαν τραπουλόχαρτο σε κοινοτικό δικαστήριο.
ΑΛΗΘΕΙΑ 8η : Η προτεινόμενη μέθοδος διαλογής και επεξεργασίας των οργανικών δεν αντέχει σε καμία επιστημονική αξιολόγηση αφού θα προέρχονται από σύμμικτη συλλογή επομένως θα υπάρχει υπερσυγκέντρωση διοξινών και το παραγόμενο λίπασμα θα έχει χρήση μόνον για άνθη. Ποιος εγγυάται ότι αυτό το λίπασμα δεν θα διοχετευθεί στις καλλιέργειες και άρα στην τροφική αλυσίδα ;;;
ΜΥΘΟΣ 1ος : Το τελικό κόστος διαχείρισης για τον δημότη, που επισήμως δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη ( δείγμα της «απόλυτης διαφάνειας» του διαγωνισμού αλλά και της νοοτροπίας της Περιφερειακής Αρχής ) θα είναι σαφώς ανώτερο από αυτό που κυκλοφορεί των 62 ευρώ ανά τόνο.
ΜΥΘΟΣ 2oς : Οι θέσεις εργασίας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι 800 όπως επιμένουν τα παπαγαλάκια που δεν γνωρίζουν απλή αριθμητική και αυτό γιατί απλά και «χοντρά χοντρά» το κόστος σε ετήσια βάση 800 εργαζομένων ανέρχεται στο ποσόν 800 Χ 55Χ 360 = 15.840.000 ευρώ ( υπόθεση εργασίας ότι το μέσο ημερομίσθιο ενός εργαζόμενου με την ασφάλεια του είναι 55 ευρώ ανά ημέρα). Τα εργοστάσια της ΤΕΡΝΑ και πάνω από την ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα θα συγκεντρώνουν ας υποτεθεί 180.000 τόνους ετησίως. Επομένως 180.000 Χ 62 = 11.160.000 ευρώ. Τα εργοστάσια δεν θα έχουν άλλα έξοδα λειτουργίας και κίνησης οχημάτων ;;; Επομένως τα εργοστάσια θα δουλεύουν με ζημία !!!!! αν είναι δυνατόν !!!!!
Συμπερασματικά:
Η επιχειρούμενη απόπειρα λύσης του μείζονος ζητήματος από κάθε άποψη της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου πάσχει και το μέλλον είναι εμφανώς αβέβαιο . Οι κακοί χειρισμοί εκ μέρους της Περιφερειακής Αρχής και η ατολμία της στο θέμα της χωροθέτησης αλλά και του τρόπου επεξεργασίας ,οδηγούν σε αδιέξοδα.
Οι κατευθύνσεις του ΤΕΕ για μικρές ευέλικτες μονάδες ολοκληρωμένης διαχείρισης, με προηγμένη τεχνολογία και τεχνογνωσία, όπως για παράδειγμα προχώρησε στο Δήμο Ευρώτα Λακωνίας με πολύ καλά αποτελέσματα, δεν υιοθετήθηκαν για ανεξήγητους λόγους. Αντίθετα στο βωμό της νέας οικονομίας των ποικιλώνυμων κοινοπραξιών που έχουν βρει «πεδίο δόξης λαμπρόν » στο τομέα της διαχείρισης των σκουπιδιών επιλέχτηκαν οι λύσεις των γιγαντοεργοστασίων με ότι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε οι μαξιμαλιστικές ανεδαφικές απόψεις, ανατρέξτε τις περίφημες « Διαστημικές πύλες» της Καλαμάτας ή και ακόμη στα «Ινστιτούτα Νανοτεχνολογίας στην Τρίπολη», ήταν στην ημερήσια διάταξη της Περιφερειακής Αρχής.
Ας ελπίσουμε ότι για την «Πρότυπη Περιφέρεια της Αειφορίας» το κρίσιμο αυτό θέμα της διαχείρισης των Αστικών αποβλήτων δεν θα καταλήξει σε μια μεγάλη καρικατούρα.
Σπάρτη 15.07.2014
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ