Συλλυπητήριο ψήφισμα των εκπαιδευτικών του 1ου ΓΕΛ Σπάρτης για τον θάνατο του Γεωργίου Σούμπαση.
Με αισθήματα βαθιάς θλίψης και οδύνης ο Σύλλογος των καθηγητών του 1ου Γενικού Λυκείου Σπάρτης, καθώς και οι συνάδελφοι που διετέλεσαν μέλη του συλλόγου, αποχαιρετούν σήμερα τον Γεώργιο Σούμπαση, που υπηρέτησε επί πολλά χρόνια ως μαθηματικός στο σχολείο μας, διδάσκοντας σε όλους μας με το παράδειγμά του και το ήθος του αρετή και γνώση. Για τους μαθητές του ήταν δάσκαλος μοναδικός, σπουδαίος, ευρυμαθής κι εμπνευσμένος με λόγο εκφραστικό και διάθεση φιλοσοφική. Για μας τους καθηγητές ήταν ο αγαπημένος συνάδελφος, ο ξεχωριστός φίλος, ο εύγλωττος κι ευχάριστος συνεργάτης, ο ανεκτίμητος για τις γνώσεις του και τις συμβουλές του, μα πάνω από όλα, ένας γλυκός και υπέροχος άνθρωπος.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή μας στην οικογένεια και τους οικείους του. Και για μας είναι μεγάλη η απώλεια.
Αντί στεφάνου αποφασίσαμε να καταθέσουμε χρηματικό ποσό στο «Χαμόγελο του Παιδιού» ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη του. Αντίο Γιώργο.
Ο Σύλλογος καθηγητών
του 1ου Γενικού Λυκείου Σπάρτης
Νεοκλής Κρητικός: Μνήμη αγαθή του φίλου και δασκάλου Γιώργου Σούμπαση
Ο Γιώργος Σούμπασης, δάσκαλός μου και μετέπειτα καλός φίλος, δεν είναι πια κοντά μας. Έφυγε απροσδόκητα και πρόωρα.
Υπήρξα μαθητής του για τρία χρόνια και ως εκ τούτου γνωρίζω καλά πόσο χαρισματικός δάσκαλος ήταν. Η δουλειά του διακρινόταν από υπομονή κι επιμονή, από μεθοδικότητα και μεταδοτικότητα, μα προπάντων από γνήσια αγάπη κι αληθινό μεράκι.
Ο Γιώργος ήταν εξαιρετικός επιστήμονας, γοητευτικός ομιλητής, ξεχωριστός από κάθε άποψη. Έμαθα πολλά από το γνωστικό του αντικείμενο, του οποίου ήταν βαθύς γνώστης. Αλλά και σφαιρικά ήταν πολύ διαβασμένος, φιλοσοφημένος κι οξυδερκής. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, έμφυτα καλοσυνάτος, κοινωνικός, ανοιχτόκαρδος, πνευματώδης.
Έφυγε από κοντά μας απρόσμενα κι αναπάντεχα, θα ζει όμως για πάντα στις καρδιές μας. Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και βαθύτατη εκτίμηση.
Τα θερμά μου και ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Στη μνήμη του Γ. Σούμπαση
Στην ατείχιστη τύχη της Σπάρτης η ζωή σου τροφοδότρα ψυχή η καρδιά σου ανάγλυφος χάρτης ο λόγο σου πια στα ουράνια ηχεί.
Του Λυκούργου τον άφθαρτο Νόμο που τον ζύγιζε στα φτερά σου ο νους τονε πήρες δισάκι στον ώμο στο ταξίδι σου για τους ουρανούς.
Στης Αρετής το δρόμο η ρώμη μοναδικός, η Κρυπτία, θεσμός που τη μοίρα ορίζει ακόμη παλιός, της Πυθίας, χρησμός.
Ορατοί και αθέατοι φόβοι ο χαμός σου σωστή συντριβή σαν το δίκοπο μαχαίρι που κόβει κεραυνός μαζί κι αστραπή.
Όσο ζούμε, φίλε, και εσύ
μαζί μας θα ζεις και θα λέμε
τ’ όνομά σου, για νερό στο κρασί
θα ρίχνουμε ’να δάκρυ μην κλαίμε.
Βασίλης Βλαχάκος