Το καλό και κακό, είναι πόλοι που συνθέτουν ΤΟ ΕΝΑ.
Συνιστώσες υπάρξεις, της ΑΝΑΓΚΗΣ ανύσματα.
Δυό δυνάμεις αντίρροπες, μια Ψυχή ένα Πνεύμα.
Είναι εικόνα του ΟΛΟΥ. Ίχνη, δείκτες και βήματα.
Το καλό και κακό, είναι μια αντίθετων μείξη.
Χωριστά είναι ανύπαρκτα. Ενωμένα. Οι Κόσμοι.
Κβαντικά υπερσύμπαντα, χωροχρόνοι κι’ ερέβη.
Δεν είναι φως, ή, σκοτάδι. Είναι το Θαύμα. Οι Νόμοι.
Είναι βαθιά χαραγμένος στην Αγέννητη Μνήμη
και προβάλλει για θέαση στου Θεού την Οθόνη
στου Ελλάνιου Λόγου τις δέλτους, ο Ουράνιος ΕΡΩΣ.
Δαμαστής κάθε ασχήμιας, στου Ωραίου την Τάξη.
Είναι όλα τούτα Θεός. Και είναι ΕΝΑΣ και ΜΕΓΑΣ.
Ο τα πάντα πληρών. Άπειρος Νους. Δεν μισεί, ούτε πράττει.
Και είσαι εσύ πρωτογιός, του Πατέρα Συμπαίκτης.
Προμηθεύς, Εραστής, ο Γραικός. Της Πανδώρας τα Πάθη.
Κληρονόμος της Αυθύπαρκτης Γνώσης. Του άφατου Κάλλους.
Των αντίθετων πόλων Συνθέτης, στου ΕΝΟΣ την Αρχή.
Που λαξεύεις την πέτρα του Νόμου να της δώσεις Μορφή,
αίσθημα στην ύλη και Πνεύμα, ν’ αναχθούν σε Ψυχή.
Και η ψυχή, σε πεδία κβαντικά και συνείδησης.
Εκεί, που θάλλουν ανθοί της Ψυχής, και ο Άπειρος Νους.
Σ’ ένα Γάμο συναστρίας αστέρων, Νόμων και Ήθους,
Ζεύξης, Ανάγκης, Πάλης και Μοίρας, στην Αιχμή του Σκοπού.
————————————————
Θεόδωρος Δάλμαρης