41 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη 17η Νοεμβρίου 1973 και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που σημάδεψαν την ελληνική κοινωνία. Σήμερα, θα κορυφωθούν οι εκδηλώσεις με την πορεία προς το Πολυτεχνείο στις 15.00. Ήδη 7000 αστυνομικοί βρίσκονται στις επάλξεις, για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενα επεισόδια.
Οι απαγορεύσεις που θα ισχύσουν
Από τις 06:00 μέχρι τα μεσάνυχτα απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο, ενώ από τις 14:00 θα κλείσουν σταδιακά οι παρακάτω δρόμοι:
– Πατησίων (28ης Οκτωβρίου), στο τμήμα της μεταξύ των οδών Κοδριγκτώνος και Πανεπιστημίου και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Πανεπιστημίου (Ελ. Βενιζέλου) καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Πλατεία Ομονοίας
– Αιόλου, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) και της οδού Σταδίου
– Σταδίου, σε όλο το μήκος της καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Πλατεία Συντάγματος
– Β. Γεωργίου Α
– Λεωφόρο Β. Σοφίας, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Πανεπιστημίου (Ελ. Βενιζέλου) έως το ξενοδοχείο «HILTON» και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Ακαδημίας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Γέλωνος, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Δορυλαίου και Π. Κόκκαλη
– Π. Κόκκαλη, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Γέλωνος και της Β. Σοφίας
– Δορυλαίου, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Π. Κυριακού και της Β. Σοφίας.
– Λεωφόρο Β. Αμαλίας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Φιλελλήνων, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις κάθετες οδούς έως την πρώτη παράλληλο
– Λεωφόρο Συγγρού, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Αθ. Διάκου και της Λ. Αμαλίας
– Π. Τσαλδάρη (Πειραιώς), στο τμήμα της μεταξύ της Ιεράς Οδού και της Πλ. Ομονοίας
– Αθηνάς
– Ερμού, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Αθηνάς και Πειραιώς
– Τσόχα
– Σούτσου, στο τμήμα της μεταξύ της Πλ. Μαβίλη και της οδού Τσόχα
– Ζαχάρωφ, στο τμήμα της μεταξύ των Λ. Αλεξάνδρας και Λ. Β. Σοφίας.
– Λεωφόρο Κηφισίας, στο τμήμα της μεταξύ των Λ. Κατεχάκη και Λ. Αλεξάνδρας, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Αθήνα
– Λεωφόρο Μεσογείων, στο τμήμα της μεταξύ της Λ. Κατεχάκη και της οδού Φειδιππίδου, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Αθήνα
– Φειδιππίδου, στο τμήμα της μεταξύ των Λ. Μεσογείων και Λ. Β. Σοφίας
– Μιχαλακοπούλου, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Φειδιππίδου και Σπ. Μερκούρη και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας
– Λεωφόρο Β. Κωνσταντίνου, σε όλο το μήκος της, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Κηφισιά
– Αρδηττού, σε όλο το μήκος της, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς τη Λ. Β. Κων/νου
Επίσης δεν θα επιτρέπεται η στάση και η στάθμευση των οχημάτων σε δρόμους στην ευρύτερη περιοχή της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Σε τοπικό επίπεδο …
Σαράντα ένα χρόνια μας χωρίζουν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη δικτατορία της 21ης Απριλίου και τη χούντα των συνταγματαρχών. Ήταν τότε μια από τις πιο μελανές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας. Ο ελληνικός λαός στερούνταν τα πιο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και οι εργαζόμενοι υπέφεραν από τη στυγνή εκμετάλλευση των κερδοσκόπων. Τα ξερονήσια και οι φυλακές ήταν γεμάτες με πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές.
Στην Ασφάλεια και στη Στρατιωτική Αστυνομία, τη διαβόητη ΕΣΑ, τα βασανιστήρια των αγωνιστών της ελευθερίας ήταν καθημερινή ρουτίνα. Χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις θηριωδίες του φασισμού στα χέρια απάνθρωπων βασανιστών και κάποιοι από αυτούς έμειναν για πάντα ανάπηροι ή άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή.
Όμως ο λαός μας δεν έμεινε αδρανής. Με πρωτεργάτες τις πιο πρωτοποριακές ομάδες του οργάνωνε μέρα τη μέρα την αντίστασή του στη Δικτατορία. Το φοιτητικό κίνημα εντάχθηκε και αυτό στον αγώνα. Το Φλεβάρη του ’73, εννιά μήνες πριν από τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, γίνεται η πρώτη κατάληψη της Νομικής στην Αθήνα και μετά λίγες μέρες η δεύτερη. Η Χούντα επιχειρεί να καταστείλει την εξέγερση με επέμβαση της αστυνομίας, με συλλήψεις και βασανισμούς. Το φοιτητικό κίνημα ανασυντάσσεται σε όλη την Ελλάδα. Ο λαός, οι εργαζόμενοι αρχίζουν να συμπαρατάσσονται με τη νεολαία. Η Χούντα απομονώνεται διεθνώς όλο και περισσότερο.
Το Νοέμβρη του 1973 οι φοιτητές καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο και το χρησιμοποιούν ως βάση μιας παλλαϊκής εξέγερσης. Οργανώνονται στο χώρο και κατασκευάζουν αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό, για να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα των μέσων μαζικής επικοινωνίας, που λογοκρίνονται αυστηρά από τη χούντα. Η εξέγερση σύντομα εξαπλώνεται και στα άλλα πανεπιστήμια της χώρας. Συνθήματα όπως «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοσταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων», «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και «Είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι» δονούν την ψυχή κάθε δημοκράτη στο άκουσμά τους, ενώ τα τανκς είναι έτοιμα να εισβάλουν στο Πολυτεχνείο τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη. Και η εξέγερση καταπνίγεται στο αίμα.
Η ξενοκίνητη Χούντα και οι Αμερικανοί υποστηρικτές της όμως βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Η τραγωδία της Κύπρου που ακολούθησε, με το προδοτικό πραξικόπημα, την εισβολή των ξένων στρατευμάτων και τη διχοτόμηση τελικά του νησιού, σήμανε το τέλος αυτής της θλιβερής περιόδου.
Σήμερα, 41 χρόνια μετά την κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, καθώς ο κόσμος της εργασίας βυθίζεται όλο και περισσότερο στην εξαθλίωση και στην απόγνωση, το βασικό σύνθημα της νεολαίας και του λαού για: “Ψωμί -Παιδεία -Ελευθερία” αποκτά επίκαιρη σημασία και περιεχόμενο.
* Χιλιάδες οικογένειες στερούνται το ψωμί, την κατοικία και άλλα στοιχειώδη αγαθά.
* Η ανεργία χτυπάει την πόρτα κάθε σπιτιού και χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
* Η δημόσια παιδεία, όπως και η δημόσια υγεία, ισοπεδώνεται από τα τανκς των μνημονίων και τα συμφέροντα των τραπεζιτών.
* Το λεγόμενο «νέο Λύκειο», με προμετωπίδα την «τράπεζα θεμάτων», έχει καταστεί ένα συνεχές εξεταστικό ναρκοπέδιο που ψαλλιδίζει τα όνειρα των νέων για σπουδές, τους εξωθεί στα ακριβοπληρωμένα φροντιστήρια, στην πρόωρη και φτηνή κατάρτιση των Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης και τους καθιστά θύματα της εκμετάλλευσης μέσω της μαθητείας.
* Τομείς ολόκληροι της τεχνικής εκπαίδευσης καταργούνται για να δοθούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Χιλιάδες εκπαιδευτικών χάνουν το δικαίωμα στην εργασία με τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις και χιλιάδες νέοι στερούνται την ειδικότητα που θα ήθελαν να σπουδάσουν.
* Οι ελευθερίες των πολιτών περιορίζονται, βασικά δικαιώματα περιορίζονται ή καταργούνται και η δημοκρατία βιάζεται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών.
* Το δικαίωμα στην εργασία κουρελιάζεται, ιδίως για τους νέους εργαζόμενους. Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η εθελοντική και απλήρωτη «εργασία» και η μετανάστευση δεν μπορεί να είναι το μέλλον της νεολαίας, το μέλλον αυτού του τόπου.
* Η Τρόικα καθορίζει, εντελώς ανεξέλεγκτη και ασύδοτη, την οικονομική μας πολιτική και αποφασίζει για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που μας απασχολούν.
Σε αυτή την περίοδο της κρίσης και της εξαθλίωσης, η ελληνική κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει μια ακόμα απειλή, που εκδηλώνεται με ποικίλες μορφές και σε άλλες χώρες της Ευρώπης: Η φασιστική συμμορία που γέννησε και επέβαλε τη δικτατορία στη χώρα βρίσκει τη συνέχειά της σήμερα σε ένα θλιβερό μόρφωμα υμνητών και συνεχιστών της, σε μια εγκληματική συμμορία, τη «Χρυσή Αυγή», που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την τραγική συγκυρία για να υπονομεύσει κάθε έννοια δημοκρατίας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αλλά τέτοιου είδους σχεδιασμοί δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν πράξη. Η θυσία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου δεν θα πάει χαμένη και όλοι εμείς θα εγγυηθούμε γι’ αυτό.
Καλούμε τους μαθητές και μαθήτριές μας, το φοιτητικό κόσμο, τους άνεργους και τους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να πρωτοστατήσουν σήμερα στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας.
Να θέσουμε τα θεμέλια για μία άλλη κοινωνία, της ισότητας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Για να λάβουν επιτέλους τα όνειρα εκδίκηση.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ,
ΔΕΥΤΕΡΑ 17/11/14
ΑΘΗΝΑ, 3 μ.μ. προσυγκέντρωση ΟΛΜΕ Σταδίου και Χρ. Λαδά
Εκ της ΕΛΜΕ Λακωνίας
Κινηματογραφική Λέσχη Σπάρτης «Ρόδον»
Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τη Δευτέρα στις 17 Νοεμβρίου και ώρα 8:00 το βράδυ στο Εργατικό Κέντρο Σπάρτης
προβάλλουμε την ταινία:
“Οι κυνηγοί”
Σκηνοθεσία: Θ. Αγγελόπουλος
Σενάριο: Θ. Αγγελόπουλος, Στρατής Καρράς
Ηθοποιοί: Βαγγέλης Καζάν, Μπέτυ Βαλάσση, Γ. Δάνης, Μαίρη Χρονοπούλου, Ηλίας Σταματίου, Αλίκη Γεωργούλη, Νίκος Κούρος, Εύα Κοταμανίδου
Ελλάδα 1977
Διάρκεια: 165’
Υπόθεση
Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1977, μια ομάδα κυνηγών βρίσκει στην περιοχή κοντά στη λίμνη των Ιωαννίνων, μέσα στο πυκνό χιόνι, το πτώμα ενός αντάρτη του Εμφυλίου. Το αίμα τρέχει ακόμα φρέσκο απ’ την πληγή του, παρ’ όλο που έχουν περάσει κοντά τριάντα χρόνια. Οι κυνηγοί, όλοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, πολιτικής και οικονομικής (μαζί τους, όμως, κι ένας «ανανήψας “αριστερός”»), μεταφέρουν το πτώμα στο ξενοδοχείο τους, όπου και θα περάσουν μια νύχτα Πρωτοχρονιάς γεμάτη απ’ τα φαντάσματα της ιστορικής τους συνείδησης και το φόβο του παρελθόντος. Μπροστά σ’ ένα μεγάλο δικαστήριο της Ιστορίας, που λαμβάνει χώρο στη σάλα χορού του ξενοδοχείου, οι καταθέσεις τους μετατρέπονται σε ζωντανούς εφιάλτες της συλλογικής τους συνείδησης. Προς το τέλος της ταινίας, ο αντάρτης ζωντανεύει μέσα στη φαντασία των τρομοκρατημένων κυνηγών, μετατρέπεται σ’ ένα είδος εκδικητή της επανάστασης. Αφού ακούσουν απ’ τα χείλη του την καταδικαστική απόφαση, οι αστοί εκτελούνται, για να ξεσηκωθούν, βγαίνοντας από ένα άσχημο όνειρο. Το πτώμα θα επιστρέψει στο χιόνι, και οι κυνηγοί θα συνεχίσουν την πορεία τους στο κατάλευκο τοπίο.
Είπαν για τους Κυνηγούς:
«Η εθνική συνείδηση των νεοελλήνων είναι ομιχλώδης. Ο Αγγελόπουλος μας το έδειξε αυτό καθαρά στους Κυνηγούς, τη μεγάλη του ταινία για μένα. Εκεί, δεν είναι το φάντασμα της ιστορίας που ενεργεί απ’ το παρασκήνιο ως συνήθως στην Ελλάδα, είναι το φάντασμα της ιστορίας που έρχεται στο προσκήνιο και παίρνει τη θέση της κυρίως ειπείν ιστορίας. (Σε τούτον τον τόπο, υπάρχει πάντα ένα θαμμένο μέσα στα χιόνια πτώμα αντάρτη, που τρομοκρατεί από κει σταθερά της ιστορίας που δημιούργησαν με τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ, του Δόγματος Τρούμαν, του στρατηγού Βαν Φλητ και γενικά όλων των συμμάχων, παλιότερων και νεότερων, που ανέλαβαν να συντηρούν με ενέσεις την πάντα ασθενούσα «εθνική μας συνοχή»).
Το ιστορικό τοπίο των Κυνηγών λοιπόν είναι κι αυτό ένα τοπίο στην ομίχλη. Μόνο που εκεί το θαύμα δε γίνεται και το παραπέτασμα της ομίχλης δε σχίζεται.
Βασίλης Ραφαηλίδης, «Η ομιχλώδης Ελληνικής ιστορία στις ταινίες του Αγγελόπουλου»
«Μικροαστοί και μεσοαστοί όλοι τους. Το κυνήγι έχει προαχθεί σε σπορ. Δεν έχει σημασία η πρότερη κοινωνική προέλευση ούτε η ιδεολογία του καθενός απ’ τους συνοδοιπόρους και συνδαιτυμόνες. Στρατιωτικοί, νεόπλουτοι, μετανοιωμένοι κομμουνιστές, πολιτικοί καριερίστες, κεντροδεξιοί, φασίστες και βασιλόφρονες.»
«Ο ταξικός εχθρός ηττήθηκε ιστορικά αλλά είναι παρών κοινωνικά. Οι Κυνηγοί είναι μια εμπειρική ταινία όχι μια ψυχαναλυτική. Τα ονόματα των ανθρώπων συμπίπτουν με την ιδιότητά τους. Ξενοδόχος, βιομήχανος, γυναίκα του βιομήχανου…»
«Τα λόγια που τους ξεφεύγουν είναι ελάχιστα. Κάτι ανάμεσα σε μονόλογο, κραυγή, διαταγή, υπαγόρευση ή ψίθυρο. Διάλογοι δεν υπάρχουν ουσιαστικά.»
Θόδωρος Κολοβός, «Θόδωρος Αγγελόπουλος»
«Οι ‘Κυνηγοί’ αντικατοπτρίζουν το πώς ένας άντρας της γενιάς μου βλέπει την ελληνική ιστορία, μια ιστορία η συνέχιση της οποίας δένεται με τα χρόνια της ζωής μου. Είναι μια μελέτη της ιστορικής συνείδησης της ελληνικής μπουρζουαζίας. Στην Ελλάδα, η άρχουσα τάξη φοβάται την ιστορία και, γι’ αυτόν τον λόγο, την κρύβει. Οι ‘Κυνηγοί’ ξεκινούν από αυτόν τον συλλογισμό.»
Θόδωρος Αγγελόπουλος από το “Theo Angelopoulos: The Films”
«Οι Μέρες του 36, μαζί με τον Θίασο και τους Κυνηγούς είναι για μένα μια προσπάθεια να καταλάβω (την ιστορία).»
Θόδωρος Αγγελόπουλος από το «Το παρελθόν ως ιστορία, το μέλλον ως φόρμα» του Κωνσταντίνου Θέμελη
«Οι Κυνηγοί του τίτλου συναντούν την Ιστορία. Η Ιστορική ενοχή, παρόλο που δεν αναγνωρίζεται από την Ιστορία τους για να μην ταράξει τη φαινομενική ηρεμία του παρόντος, εμφανίζεται σαν φάντασμα που τους στοιχειώνει στο πρόσωπο του νεκρού αντάρτη, που του κλέψανε τη δικιά του Ιστορία.»
Βασίλης Ραφαηλίδης «Ταξίδι στο Μύθο»
{youtube}ohpxKj5UYxY{/youtube}
ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Του Νίκου Ι. Κουφού
Γραμματέα Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Λακωνίας
Το Πολυτεχνείο, στερεωμένο πλέον ως φωτεινό ορόσημο στη συλλογική μας μνήμη, είναι το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός στη μακρά δημοκρατική παράδοση του λαού μας και τους αγώνες του για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική πρόοδο.
Το δυναμικότερο στοιχείο στην οργάνωση και ανάπτυξη της αντίστασης κατά της εφτάχρονης δικτατορίας των συνταγματαρχών, ήταν αναμφίβολα η ελληνική νεολαία με πρωταγωνιστές, τους άοπλους φοιτητές, τους σπουδαστές και τους μαθητές των Γυμνασίων της Αθήνας, οι οποίοι με τη συμπαράσταση του αθηναϊκού λαού, έδωσαν έναν τριήμερο επικό αγώνα κατά των δυνάμεων καταστολής του στρατιωτικού καθεστώτος, γύρω από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Όλους αυτούς τους αγωνιστές, που έδωσαν με ασύγκριτη ορμή και τόλμη, με ευγένεια ψυχής και αυταπάρνηση τη μάχη ενάντια στο φασισμό και απελευθέρωσαν το λαό μας από τα βαριά δεσμά του, τιμάμε σήμερα με σεβασμό και ευγνωμοσύνη. Οι σφαίρες των τυράννων και τα τανκς, οι ξυλοδαρμοί, οι φυλακίσεις και τα βασανιστήρια δεν έκαμψαν το αγωνιστικό φρόνημα των «ελεύθερων πολιορκημένων» νέων, που βροντοφώναζαν μπροστά και μέσα από το «οχυρό της Δημοκρατίας», το Πολυτεχνείο, « Κάτω η Χούντα » και « Απόψε πεθαίνει ο φασισμός».
Το παράδειγμά τους πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί ιδιαίτερα σήμερα που η πολύμορφη κρίση μαστίζει την ελληνική κοινωνία, διακυβεύεται η ακεραιότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, αμφισβητείται η πολιτική σταθερότητα και η χώρα μας αγωνίζεται να αποκαταστήσει τη διεθνή αξιοπιστία της τόσο σε πολιτικό, όσο και σε χρηματοοικονομικό επίπεδο.
Χρέος μας είναι να διαφυλάξουμε τις αξίες της ελευθερίας, της εθνικής κυριαρχίας, της Δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και να εργαστούμε όλοι μαζί σοβαρά και υπεύθυνα για την Ελλάδα της δημιουργίας, της εργασίας, της παραγωγής και της ανάπτυξης.