Του Λεωνίδα Γρηγοράκου *
Οι σχέσεις του Αλέξη Τσίπρα με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές δεν περιορίζονται πλέον στις τυπικές διαβουλεύσεις. Γίνονται ολοένα και πιο στενές. Το μεταξύ τους ειδύλλιο δείχνει την επιθυμία τους για σταθερή συνεργασία. Απώτερος σκοπός τους δεν είναι μόνο η συμπόρευση, αλλά η ενσωμάτωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη σοσιαλιστική οικογένεια.
Οι λόγοι είναι εμφανείς: Αμφότεροι επενδύουν πολλά στη συμπαράταξη. Οι σοσιαλιστές μετά τη βύθιση του ΠΑΣΟΚ αναζητούν νέους συνομιλητές στον ελλαδικό χώρο, ενώ ο Αλ. Τσίπρας, αντιλαμβανόμενος την απομόνωσή του, ψάχνει για συμμάχους. Οι πρόσφατες δηλώσεις του επικεφαλής της ομάδας των σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο Τζιάνι Πιτέλα αποδεικνύουν τη μεταστροφή και την πρόθεσή τους να στηρίξουν τον Έλληνα πρωθυπουργό. Εξ ου και η πρόσκληση να συμμετέχει στη σύνοδο των σοσιαλιστών ηγετών που θα γίνει στη Ρώμη στις 20 Μαΐου.
Το παράδοξο είναι ότι ο ξαφνικός έρωτας εκδηλώνεται σε μια περίοδο που ο Αλ. Τσίπρας οδήγησε εκ νέου τη χώρα σε πλήρες αδιέξοδο. Με ευθύνη του η Ελλάδα είναι ξανά σε οριακό επίπεδο. Η αξιολόγηση βρίσκεται σε τέλμα, ενώ εξαιτίας των ανερμάτιστων επιλογών του, η απόκλισή μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση διευρύνθηκε. Συνεπώς, τα ζητήματα που τίθενται είναι: Γιατί οι σοσιαλιστές επιδεικνύουν τέτοια σπουδή; Γιατί αποσιωπούν τις ευθύνες του Αλ. Τσίπρα; Γιατί παραβλέπουν τα τραγικά λάθη και την πρωτοφανή ανικανότητα και ανεπάρκεια του; Στα ερωτήματα αυτά δεν δόθηκε η παραμικρή απάντηση. Μόνο αν πιστεύουν στη μετάλλαξή του μπορεί να εξηγηθεί η στάση τους. Ή αν εκτιμούν ότι έχουν τη δυνατότητα να τον σύρουν σε μια συνετή πολιτική διαχείριση των φλεγόντων προβλημάτων. Πάντως, η εμμονή τους να καταστήσουν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι κυβερνητικούς του εταίρους σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για να εισέλθει η Ελλάδα στην κανονικότητα.
Φαίνεται να ξεχνούν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έφερε πριν από περίπου ένα χρόνο τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και προκειμένου να διατηρήσει την πρωθυπουργία, αποδέχτηκε το τρίτο μνημόνιο, δηλώνοντας ωστόσο ότι δεν αποτελεί λύση για την έξοδο από την κρίση. Συνεπής σ’ αυτή τη θέση έκανε ό,τι μπορούσε για να βρεθούμε στα ίδια αδιέξοδα. Παράλληλα, παραβλέπουν, πως για άλλη μια φορά χρησιμοποίησε τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις για λαϊκή κατανάλωση, ενισχύοντας περαιτέρω το κλίμα ευρωσκεπτικισμού, με το οποίο ίδιος δηλητηρίασε την κοινή γνώμη. Με ποια αξιοπιστία και φερεγγυότητα, λοιπόν, του προσφέρουν τη στήριξή τους, ζητώντας από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι να συνδράμουν στις αλλοπρόσαλλες, επικίνδυνες πολιτικές του;
Είναι εμφανές πως πίσω από τις επιδιώξεις των Ευρωσοσιαλιστών κρύβεται έντονο παρασκήνιο. Επίσης φαίνεται πως και η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έδωσε τη συγκατάθεσή της στο σχέδιο συνύπαρξης. Μάλιστα, δεν το κρύβει, όταν ζητά νέα κυβερνητική πλειοψηφία από τη σημερινή Βουλή, αποφεύγοντας να απορρίψει νέα πρωθυπουργία Τσίπρα. Πολιτευόμενη με γνώμονα το προσωπικό της συμφέρον, αδιαφορεί για την πορεία της χώρας.
Αυτό έπραξε και πέρυσι με την άνευ όρων στήριξη, στην καταρρέουσα πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ – AΝΕΛ, παρακάμπτοντας τις ενστάσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, συνηθίζει να απαξιώνει το έργο τους, καθώς μοναδικό της μέλημα είναι η συντήρηση προσωπικού μηχανισμού, ο οποίος αντιστρατεύεται την ιστορία και την προσφορά του κόμματος στον τόπο.
Τότε με προσωπική επιστολή τής πρότεινα να τεθούν από το κόμμα έξι συγκεκριμένες προϋποθέσεις για τη στήριξη της νέας συμφωνίας. Επιπλέον της επεσήμαινα ότι χωρίς την ύπαρξη κοινού πολιτικού και προγραμματικού πλαισίου με την κυβέρνηση η στήριξη του ΠΑΣΟΚ θα ισοδυναμούσε με υποταγή στην επιλογή του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να πολιτεύεται εκτός πολιτικής, οικονομικής και ευρωπαϊκής πραγματικότητας, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από αντιευρωπαϊσμό, μισαλλοδοξία και κομματοκρατία.
Στις προτάσεις μου αυτές η κυρία Γεννηματά κώφευε, λειτουργώντας στο πλαίσιο της στενής της ομάδας αρεστών και φίλων. Και παρά το ότι ο πρωθυπουργός, όχι μόνο αθέτησε τις υποσχέσεις του, αλλά οδήγησε τον τόπο σε εκλογές, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν προέβη στις απαραίτητες αναθεωρήσεις. Εξακολουθεί να προσδοκά την κυβερνητική της συνύπαρξη υπό τον Αλέξη Τσίπρα, Μάλιστα, επιζητά τη σύναψη πολιτικού συνεταιρισμού, αδιαφορώντας για το ότι είναι υπεύθυνη για τις ανάρμοστες σχέσεις που αναπτύσσουν οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές μαζί του. Εξάλλου, είναι εμφανές πως η στροφή τους προς τον Έλληνα πρωθυπουργό απορρέει από την εκτίμηση ότι το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή ηγεσία δεν μπορεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.
* Ο κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος είναι ανεξάρτητος βουλευτής Λακωνίας