Οδηγούμε σε όλο το μήκος του Λεύκτρου-Σπάρτης. Κλειστός αυτοκινητόδρομος με 2 λωρίδες (χωρίς ΛΕΑ) που ανοίγει δρόμους ανάπτυξης για την Νότιο-Ανατολική Πελοπόννησο όμως με αρκετές στροφές λόγω του ανάγλυφου. Σταματάμε σε αρκετά σημεία για τις απαραίτητες (για μένα) φωτογραφίες και ακολουθεί ενδιαφέρουσα συζήτηση για την κατασκευή του τμήματος.
Λίγο απογοητεύομαι από το συγκεκριμένο τμήμα, το περίμενα πιο ευθύ, αλλά η λειτουργία του θα είναι καταλυτική στην περιοχή και αναμένεται εδώ και χρόνια. Ακολουθεί συνάντηση στο εργοτάξιο με τον Δήμαρχο Σπάρτης και εκπροσώπους χωριών πέριξ του αυτοκινητόδρομου.
Πριν τη συνάντηση γίνεται ακόμα μία στάση πριν την Σπάρτη, δηλώσεις στο ΑΠΕ με την ατμόσφαιρα κάπως πανηγυρική. Εξάλλου ο δρόμος είναι έτοιμος και μόνο η διαγράμμιση απομένει. “Οριζόντια και κάθετη” όπως μου εξηγούν και τα στηθαία ασφαλείας στα πλάγια του δρόμου. Οι εργασίες είναι εμφανείς και σε όλο το μήκος του δρόμου συναντάς μικρές ομάδες που εργάζονται.
Επιστροφή στο εργοτάξιο με επικεφαλή των κατασκευαστών τον Δημήτρη Κούτρα. Ο Δήμαρχος δεν έρχεται αλλά όλοι οι υπόλοιποι είναι εκεί. Κάποια αιτήματα εκφράζονται σε ένα σχετικά καλό κλίμα συναίνεσης. Η καλή ατμόσφαιρα διαλύεται με το επόμενο αίτημα, εκπροσώπου χωριού της περιοχής.
Ζητείται ανισόπεδος κόμβος που θα ενώνει το χωριό με τον αυτοκινητόδρομο. Κάπου εκεί αρχίζει “μάχη”. Ανοίγουν χάρτες και διαπιστώνεται πως υπάρχει κόμβος σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων. “Είναι αδύνατον να γίνει κόμβος, είναι πάρα πολύ κοντά άλλος κόμβος και χρειάζονται και επιπρόσθετες απαλλοτριώσεις πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να καθυστερήσει κατά ένα χρόνο η απόδοση του δρόμου στην κυκλοφορία, εξηγούν από το Υπουργείο.
Η συζήτηση ζωηρεύει καθώς ανένδοτος ο εκπρόσωπος του χωριού ζητά “είσοδο-έξοδο” στον δρόμο. Παρά τις εξηγήσεις ότι δεν υπάρχει τέτοιος όρος στους αυτοκινητόδρομους παρά μόνο κόμβοι ο εκπρόσωπος δεν πείθεται. Απειλεί με μέτρα, ζητά επί τόπου λύση, από το Υπουργείο τον ρωτούν γιατί από το 2007 δεν υπήρξε κάποιο αίτημα ή κάποια αντίδραση.
Πυροσβεστικά γίνονται παρεμβάσεις από τον κο Κούτρα και τον κο Δέδε που εξηγούν την επείγουσα δρομολόγηση της παράδοσης του δρόμου, προτείνοντας λύσεις. Μετά από σχεδόν 2 ώρες ο εκπρόσωπος ζητά να μεταβούμε στην περιοχή για να δούμε τι ακριβώς ζητά και αυτό γίνεται. Στα μάτια μου φαίνεται απίστευτη αυτή η ατέρμονη κουβέντα με την ρεαλιστική εκδοχή να λέει ότι αυτό που ζητείται απλά δεν γίνεται και εντυπωσιάζομαι από την ατελείωτη υπομονή.
Όταν το λέω αυτό λαμβάνω αφοπλιστική απάντηση: “κε Καραγιάννη περιμένετε και την επόμενη συνάντηση στην Καλαμάτα”. Το ταξίδι συνεχίζεται προς Καλαμάτα με το σκοτάδι να έχει ήδη πέσει στην περιοχή. “Δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε να δούμε και τα έργα στην Περιμετρική Καλαμάτας, θα πάμε απευθείας στο Δημαρχείο” μου εξηγούν. Λίγο απογοητεύομαι αλλά είναι βράδυ και ακόμα έχουμε μπροστά μας ώρα.
Αφήνουμε τη Σπάρτη και πάμε στην Καλαμάτα σε περίπου 1 ώρα. Πραγματικά ο δρόμος αυτός είναι μία επανάσταση για την ευρύτερη περιοχή. Πριν ήθελες 2 ώρες σε δύσκολο, επικίνδυνο δρόμο για να πας από τη μία πόλη στην άλλη. Τώρα η όλη περιοχή μοιάζει σαν να επικοινωνεί μεταξύ της. Πόλεις και χωριά έχουν μπροστά τους χρυσή ευκαιρία.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com