Συναδέλφισσα, συνάδελφε, Κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ, με συνεχή μέτρα, έχουν γονατίσει τα λαϊκά νοικοκυριά. Τα μέτρα διαρκείας κυβέρνησης, Ε.Ε., τα μνημόνια διαρκείας για τους λαούς, δεν έχουν τελειωμό.
Το αμέσως επόμενο διάστημα 500 περίπου εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα οδηγούνται στην απόλυση ενώ η κυβέρνηση θα προχωρήσει μέσα στον 2014 σε 15000 απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων και 12500 νέες διαθεσιμότητες.
Την ίδια στιγμή κυβέρνηση και Ε.Ε. προωθούν την αντικατάσταση της μόνιμης δουλειάς με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας μέσω κοινωφελών προγραμμάτων. Προσλαμβάνουν 7000 εργαζόμενους στα ειδικά σχολεία για 5 μήνες, με μισθούς πείνας, χωρίς ασφάλιση, αντί για μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό. Μόλις ένα παιδί με ειδικές ανάγκες αρχίσει να αποδέχεται π.χ. το λογοθεραπευτή αυτός θα απολύεται γιατί θα έχει τελειώσει η σύμβαση του. Πρόκειται κυριολεκτικά για έγκλημα. Αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση εργάζονται περίπου 20 χιλιάδες, με κάθε είδους ελαστικές σχέσεις (5μηνα, ΕΣΠΑ, ωρομίσθιοι, μπλοκάκι κλπ). Αυτή είναι η πολιτική κυβέρνησης και Ε.Ε.
Η κατάσταση στην Υγεία είναι τραγική. Με το νέο ν/σ τινάζεται στον αέρα ό, τι έχει απομείνει από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας προκειμένου να διαμορφωθούν νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Εισάγεται ένα ακόμα χαράτσι για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων ενώ το κράτος ετοιμάζεται να αποσύρει τη συμμετοχή του από δεκάδες φάρμακα καθημερινής χρήσης. Χιλιάδες μαθητές μας είναι χωρίς ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Στα σχολεία μπαίνει ο Φλεβάρης και δεν έχουν καλυφθεί εκατοντάδες κενά, μαθητές της Γ’ ΕΠΑΛ δεν έχουν διδαχθεί πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Για τη κάλυψη των κενών προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι με μπλοκάκι στη θέση αυτών που απέλυσαν. Σχολικές επιτροπές δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας των σχολείων, μεταφορές ανύπαρκτες και πανάκριβες για τους μαθητές, ενώ το φάντασμα της πείνας θεριεύει με δημοσιεύματα να μιλούν για 145 χιλιάδες υποσιτισμένα παιδιά.
Τέρμα πια οι θυσίες για την πλουτοκρατία!
Τα όποια πρωτογενή πλεονάσματα και τα όποια ψίχουλα υπόσχεται η κυβέρνηση στους εργαζόμενους, στηρίζονται στην κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων την περίοδο της κρίσης, καθώς και σε μια πορεία νέων θυσιών για το λαό χωρίς ημερομηνία λήξης.
Τα κάλπικα διλήμματα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, για το αν θα έχουμε επιμήκυνση ή κούρεμα του χρέους, αν θα ακολουθήσουμε τις συμβουλές του ΔΝΤ ή της Ε.Ε. δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Ατέλειωτα μέτρα παίρνονται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. είτε έχουν μνημόνιο είτε όχι, είτε έχουν χρέη είτε όχι και στοχεύουν στο τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων, στο να φορτώσουν τη κρίση στους εργαζομένους και να εξασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Όταν μιλούν για ανάπτυξη και “υγιή επιχειρηματικότητα” τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, εννοούν νέα κέρδη για τους επιχειρηματίες, προϋπόθεση των οποίων είναι οι εργαζόμενοι να αμείβονται με μισθούς πείνας.
Αξιολόγηση σημαίνει δάσκαλος σκυφτός κι αμόρφωτος λαός!
Αυτή η στρατηγική της Ε.Ε. υπαγορεύει και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, το “νέο” σχολείο και την προώθηση του αντιδραστικού κρατικού ελέγχου, τη “λεγόμενη αξιολόγηση”. Η κυβέρνηση αρχικά προχωρά με την αυτοαξιολόγηση του σχολείου και στη συνέχεια με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού.
Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αυταπάτη. Ο αντιδραστικός κρατικός έλεγχος δε στοχεύει στη βελτίωση του εκπαιδευτικού και του σχολείου. Δεν έχει να κάνει με την ανάγκη ο εκπαιδευτικός να γίνει πιο ικανός να μορφώνει τα παιδιά του λαού. Στοχεύει σε ένα σχολείο που θα είναι ακριβό για το λαό, φτηνό για το αστικό κράτος, κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις. Η λεγόμενη “αξιολόγηση”:
Αποτελεί βασικό εργαλείο για την προώθηση του νέου σχολείου της αγοράς, ενός σχολείου που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που οι γονείς θα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, που οι μαθητές θα μαθαίνουν μόνο όσα και ό, τι έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις.
Θα προωθήσει τις απολύσεις και το τσάκισμα των μισθών των εκπαιδευτικών αφού υπάρχουν συγκεκριμένες ποσοστώσεις για το πέρασμα από βαθμό σε βαθμό.
Θεωρεί «καλό» εκπαιδευτικό όχι αυτόν που μεταδίδει επιστημονικές γνώσεις, αλλά αυτόν που εισάγει στο σχολείο τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα και τις «καινοτόμες δράσεις» με σκοπό τις εφήμερες δεξιότητες για το μαθητή. Δηλαδή, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», που διαλύουν τη σκέψη των μαθητών κι ας μη μάθουν ποτέ τα παιδιά γραμματική, ιστορία, προπαίδεια κλπ… «Καλός» εκπαιδευτικός θα είναι αυτός που προπαγανδίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις σάπιες αξίες της στους μαθητές όπως γίνεται π.χ. με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα “Δάσκαλοι για την Ευρώπη”.
Διαμορφώνουν μια Παιδεία πιο ταξική, ένα αστικό κράτος πιο ευέλικτο, πιο αυταρχικό, πιο αποτελεσματικό να υπηρετεί την κερδοφορία των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Το βασικό ερώτημα που μπαίνει σήμερα είναι: ποιο κίνημα και με ποιο προσανατολισμό, μπορεί να απαντήσει συνολικά σ’ αυτή την επίθεση, να φρενάρει τα μέτρα της κυβέρνησης, να ανοίξει το δρόμο για συνολικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Οι πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ άφησαν απροετοίμαστο τον κλάδο μπροστά στην επίθεση που εξελίσσεται. Αποδέχονται και προωθούν τη στρατηγική της Ε.Ε. στην εκπαίδευση, οδηγία της οποίας είναι και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών συστημάτων. Έβαλαν πλάτη στα νέα βιβλία, στο νέο ρόλο των στελεχών εκπαίδευσης, στα ευρωπαϊκά προγράμματα. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι μέσα στην Ε.Ε. μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική. Θέλουν το κίνημα υποστηρικτή μιας κυβέρνησης στο «μαντρί» της Ε.Ε. και της εξουσίας των μονοπωλίων, μιας κυβέρνησης που αντικειμενικά θα υλοποιήσει, έστω και με άλλο μείγμα διαχείρισης, τη στρατηγική της Ε.Ε. Η ίδια η ζωή απέδειξε ότι η γραμμή αυτή οδηγεί και το κίνημα σε αδιέξοδο, στην ήττα. Σπέρνει τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, καλλιεργεί τη λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Στη βάση αυτή, δυναμώνει ο φόβος και η λογική της ανάθεσης, της δήθεν «λύσης από τα πάνω» ή της ατομικής διεξόδου, χωρίς σύγκρουση με τη στρατηγική της Ε.Ε. και της εξουσίας των μονοπωλίων.
Σήμερα προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα των αγώνων είναι ένα κίνημα που θα παλεύει για όλα τα προβλήματα και ταυτόχρονα θα στοχεύει στην καρδιά της αντιλαϊκή πολιτικής, θα παλεύει για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για φιλολαϊκή ανάπτυξη και προοπτική. Ένα κίνημα που θα παλεύει και θα συγκρούεται με τη στρατηγική των μονοπωλίων, για μια ζωή με δικαιώματα, για να ‘ρθουν τα πάνω κάτω, για να πάρει ο λαός στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας, να γίνει αφέντης στο πλούτο που παράγει. Στη βάση αυτή θα χτίζεται η ενότητα, η οργάνωση η κοινή δράση, η συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
-Δίνουμε τη μάχη ώστε να υιοθετηθεί το σχέδιο πρακτικού από τους συλλόγους διδασκόντων. Με μαζικούς όρους, όλοι μαζί, να μην επιτρέψουμε σε κανέναν αξιολογητή να μπει στην τάξη. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία. Διαγραφή από τα σωματεία των Περιφερειακών Διευθυντών, των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Σχολικών Συμβούλων.
-30 Γενάρη μέρα πανελλαδικής δράσης μαζί με γονείς και μαθητές για σίτιση, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δωρεάν μεταφορά για τα παιδιά.
-31 Γενάρη πανελλαδική κινητοποίηση των ΕΛΜΕ ενάντια στις απολύσεις και την αξιολόγηση.
-6 Φλεβάρη κινητοποίηση ενάντια στα αντιδραστικά ευρωπαϊκά προγράμματα (π.χ. teachers4europe) στα γραφεία της Ε.Ε.
-7 Φλεβάρη 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση, ημέρα που εκδικάζεται η υπόθεση της διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Από κοινού με λαϊκές επιτροπές, με σωματεία του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα παίρνουμε πρωτοβουλίες ενάντια στα χαράτσια στα νοσοκομεία, τη φοροληστεία, οργανώνουμε κινητοποιήσεις για να μη διαλυθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
-Νέες ΓΣ των ΕΛΜΕ και ΓΣ προέδρων μέσα στο Φλεβάρη για εκτίμηση της κατάστασης και την κλιμάκωση του αγώνα