Η Λακωνία συνδέεται με το Νομό Μεσσηνίας, μέσω του δρόμου Σπάρτη-Καλαμάτα, μέσω της Μάνης, αλλά και μέσω του ασφαλτόδρομου Γεωργίτσι-Καλαμάτα, μία διαδρομή ανάμεσα σε έλατα, πλατάνια, καστανιές, παραδοσιακές βρύσες και φυσικά ρέματα γεμάτα με νερό.
Μετά από πολλούς αγώνες Γεωργιτσιάνων, Σπαρτιατών και Μεσσήνιων περί τα τέλη της δεκαετίας του 90 (1998), το υπουργείο Γεωργίας ενέκρινε σημαντική πίστωση για την ασφαλτόστρωση του τότε χωματόδρομου Γεωργίτσι-Καλαμάτα. Το έργο ολοκληρώθηκε και το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό. Ολόκληρη η διαδρομή, ήταν στρωμένη με καινούργια άσφαλτο.
Μετά το ανωτέρω γεγονός, η κίνηση αυξήθηκε σημαντικά και η Λακωνία πλέον διέθετε έναν ακόμα δρόμο προς την Μεσσηνία και την Μεσσηνιακή πρωτεύουσα, την Καλαμάτα.
Δεν αρκεί όμως η ολοκλήρωση ενός σημαντικού εργού, αλλά απαιτείται και η στοιχειώδης συντήρηση από τους Δήμους Σπάρτης, Καλαμάτας και από το δασαρχείο Σπάρτης. Δεν υφίσταται συντήρηση του δρόμου Γεωργίτσι-Καλαμάτα και τα όμβρια ύδατα μαζί με τις κατολισθήσεις δημιουργούν αρκετά προβλήματα, αφού ο δρόμος κλείνει και οδηγοί από Καλαμάτα, επιστρέφουν πίσω. Είναι τόσο δύσκολο κύριε Δήμαρχε Σπάρτης, να καθαρίζει μία φορά το χρόνο ο δήμος τα φρεάτια και τα ρείθρα; Εάν δεν ανήκει στην αρμοδιοτητά σας, είναι τόσο δύσκολο να υπάρξει συντονισμός με το δασαρχείο; Είναι τόσο δύσκολο να κατασκευαστούν δύο νέα φρεάτια σε ολόκληρη τη διαδρομή, που θα βοηθήσουν στο να μην διαβρώνεται ο δρόμος; Είναι τόσο δύσκολο να συμβάλετε στην κοπή κλαδιών που εξέχουν μέσα στον δρόμο και εμποδίζουν τους οδηγούς; Είναι τόσο δύσκολο να στρωθεί νέα άσφαλτος σε τμήμα μόνο 10 μέτρων, σε σημείο που καθιστά επικίνδυνη την έλευση οχημάτων και μπορούμε να θρυνήσουμε θύματα; Είναι τόσο δύσκολο να τοποθετηθούν προστατευτικά ή προειδοποιητικές πινακίδες σε τρείς επικίνδυνες στροφές; Είναι τόσο δύσκολο να σταλεί εκσαφέας του δήμου για την διαπλάτυνση μίας επικίνδυνης στροφής (σημείο Τσαμαντάνη), άνωθεν της τοπικής κοινότητας Γεωργιτσίου;
Τις περισσότερες φορές, τα πράγματα δεν είναι δύσκολα, αλλά τα κάνουμε δύσκολα, με το να αναβάλουμε συνεχώς το πρόβλημα..
Δαπανήθηκαν πολλά εκατομμύρια δραχμές στα τέλη της δεκαετίας του 90 από το υπουργείο γεωργίας (χρήματα των ελλήνων πολιτών) και είναι κρίμα για μία έλλειψη συντήρησης, ένα τόσο μεγάλο έργο να πάει χαμένο.
Ζητώ κ. Δήμαρχε, να συντονιστείτε με το δασαρχείο και την τεχνική υπηρεσία του δήμου, για την συντήρηση του δρόμου Γεωργίτσι Λακωνίας – Καλαμάτα και την αποκατάσταση των ζημιών.
Είναι κρίμα, η μοναδική διαδρομή μέσα στο καταπράσινο από έλατα, πλατάνια και καστανιές, να έχει εγκαταλειφθεί λόγω της αδιαφορίας της πολιτείας. Εμείς όμως, δεν θα αφήσουμε να χαθεί ένα τόσο μεγάλο έργο για την Λακωνία.
Παύλος Μιχαλόπουλος