Με τις επαναλαμβανόμενες και βασανιστικές συνεδριάσεις, έκτακτες ή μη…- του Γιούρογκρουπ και των τεχνικών (ή όπως αλλιώς τους ονομάζουμε)-συμβούλων, με την κινδυνολογία ,αλλά και τις αντικειμενικά δύσκολες για τη χώρα μας στιγμές,
με τους εκπροσώπους του σάπιου πολιτικού συστήματος και τους σκελετούς που ξαναβγαίνουν ανερυθρίαστα από τα ντουλάπια, η προεκλογική ατμόσφαιρα ελπίδας και προσδοκιών τείνει να αποδομηθεί και να παγώσει.
Η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας βρίσκεται μπροστά σε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι. Πρέπει να παραμείνει πιστή στις προεκλογικές της δεσμεύσεις, που βάσει αυτών αναδείχτηκε, και συνάμα πρέπει να διαχειριστεί μια ιδιαίτερα πολύπλοκη και πρωτόγνωρη κατάσταση, οικονομική αλλά βασικά πολιτική.
Η επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα προκαλεί τριγμούς και θέτει σε δοκιμασία τα ομορφότερα όνειρα. Όμως η διαχείριση της αποδεικνύει τελικά και το πόσο πιστεύει κανείς στα όνειρα και πόσο και αν, έχει τη διάθεση να παλέψει για να τα κάνει πράξη.
«Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το αδύνατο», φώναζε η γαλλική νεολαία τον Μάη του ’68. Σήμερα σύσσωμος ο παλιός πολιτικός κόσμος απαιτεί την επιστροφή στην _μνημονιακή_ πραγματικότητα, σαν τη μόνη «εφικτή λύση». Και ασκείται μια τεράστια πίεση , εσωτερική και εξωτερική, στη νέα κυβέρνηση , για να επιδείξει «ωριμότητα» και «ρεαλισμό». Η λέξη «συμβιβασμός» κλίνεται σε όλες τις κλίσεις, το βασανιστήριο των δόσεων χρησιμοποιείται για το στρογγύλεμα , ακόμη και για την προσπάθεια ενσωμάτωσης….
Αν όμως νίκη είναι το να βγαίνεις από μια δύσκολη κατάσταση, αν πόλεμος (χωρίς εισαγωγικά) είναι αυτό που έχουμε μπροστά μας , και κάθε άλλο παρά «αμοιβαία επωφελής λύση» από μια –υποτιθέμενη- Ευρώπη του «Διαφωτισμού» και του «ορθού λόγου», τότε …Στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνει , όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει….(Και δεν χρησιμοποιώ τυχαία τους συγκρουσιακούς όρους).
Μαζί με τους απόφοιτους του Λύκειου, δίνουμε κι εμείς εξετάσεις: όλοι-ες εμείς, η κυβέρνηση , το κόμμα και οι υποστηρικτές του. Όχι στον Σόιμπλε , τη Μέρκελ ή το ΔΝΤ:Δίνουμε εξετάσεις στο λαό μας, και στους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου.
Να πάψουν πια οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες για φίλους και εχθρούς !
Να παλέψουμε για το «δικαίωμα στο όνειρο», γιατί είναι ηθικά νόμιμο , δίκαιο και εφικτό, γιατί το αξίζουμε σαν λαός και σαν χώρα !
Με μια προΫπόθεση= να κερδίσουμε και να διαφυλάξουμε την ενότητα κυβέρνησης και κοινωνίας, να αφουγκραστούμε και να τιμήσουμε τον λαϊκό καημό, να σεβαστούμε τα προτάγματα των –πραγματικών- κινημάτων, να πάρουμε ξεκάθαρη θέση υπέρ του δοκιμαζόμενου λαού μας.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα απέναντι στους «εταίρους»=δανειστές….
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ !
Άβα Μπουλούμπαση
Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ