Προς αποκατάσταση της ορθότητας σχετικά με τον οδικό άξονα Λεύκτρο-Σπάρτη, διευκρινίζω ότι:
1. Το ποσό το οποίο ζητούσε αρχικά ο ανάδοχος του έργου για αποζημιώσεις, καθυστερήσεις κλπ, ήταν 300 εκατ. ευρώ. Ο ανεξάρτητος μηχανικός μείωσε το ποσό αυτό στα 100 εκατ. ευρώ, για να καθοριστεί τελικά στα 60 εκατ. ευρώ.
2. Τα 330 εκατ. ευρώ που αφορούν στην «πρόσθετη επιδότηση λειτουργίας» είναι ποσό το οποίο καταβάλλεται σταδιακά σε ένα αποθεματικό ταμείο, ως εγγύηση, και εισπράττεται εφόσον τα έσοδα από τα διόδια είναι κατώτερα του μοντέλου. Το ποσό αυτό διαπραγματεύτηκε στα 298 εκατ. ευρώ. Επίσης, από τη διαπραγμάτευση, επετεύχθη όρος ο οποίος προβλέπει ότι εφόσον οι εισπράξεις πάνε καλύτερα, το ελληνικό Δημόσιο θα μπορεί να καταβάλλει λιγότερα χρήματα στο ταμείο.
3. To IRR κατέβηκε στο 0,6 με προοπτική να κατέβει στο 0,42, εφόσον η απόδοση του έργου (διόδια) είναι υψηλή.
4. Το επιτόκιο των τραπεζών παρέμεινε στο επίπεδο επιτοκίων του 2008.
Καλό θα ήταν τα συμπεράσματα να βγαίνουν, αφού πρώτα έχουν μελετηθεί επισταμένα τα στοιχεία.