Οι νίκες (αλλά και οι ήττες…) χρειάζονται σωστή διαχείριση. Όταν μάλιστα έρχονται σαν επιστέγασμα πολύμορφων αγώνων όχι μόνο ενάντια στην μνημονιακή διάλυση, την άμεση καταπίεση και την άγρια καταστολή, αλλά και ενάντια στη μιντιακή διαστρέβλωση
και την συστηματική προσπάθεια ενοχοποίησης ενός ολόκληρου λαού.
Οι νίκες είναι μια δικαίωση των αγώνων, αλλά δεν πρέπει να συνοδεύονται από αλαζονεία.Πρέπει να αξιοποιούνται και να τροποποιούν προς το καλύτερο τη ζωή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Οι νίκες πρέπει να συντελούν στην οικοδόμηση της ιδεολογικής ηγεμονίας: πρέπει να συνοδεύονται από πράξεις, και να εδραιώνονται με την πράξη.
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν μια αναμφισβήτητη νίκη του λαού και του ΣΥΡΙΖΑ. Επανέφερε το χαμόγελο στην καθημερινή πραγματικότητα των πολιτών. Και τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας επιβεβαιώνουν το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα, για την ελπίδα που έρχεται, για την ελπίδα που ήρθε.
Όμως οι νίκες δεν είναι μια στιγμή, αλλά αλληλουχία από στιγμές, είναι μια διαδικασία. Για να στεριώσουν και να δώσουν αποτελέσματα, θέλουν προσπάθεια και κόπο, αναστοχασμό και προχωρήματα.Και πάνω απ’ όλα χρειάζονται τη στήριξη ενός λαού σε κίνηση και εγρήγορση. Ή όπως εύστοχα εντοπίζει ο Κώστας Δουζίνας, η νέα κυβέρνηση χρειάζεται μια ανταγωνιστική συνεργασία με τα κινήματα. Μια διπλή σχέση συνεργασίας και ελέγχου, συμπόρευσης και κριτικής.
Οι πολίτες ξαναβρίσκουν την αισιοδοξία, την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση τους. Έχουν πλήρη συναίσθηση των δυσκολιών και είναι έτοιμοι να δείξουν (όχι απεριόριστα βέβαια!) , ανοχή και υπομονή στους νέους κυβερνώντες. Με μια και μόνη –αδιαπραγμάτευτη- απαίτηση: όλα τα σφυριά να χτυπούν στην ίδια κατεύθυνση, όλες οι πρωτοβουλίες να στρέφονται ενάντια στον ίδιο στόχο= το σάπιο , διεφθαρμένο, διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα…Αυτό θα είναι το μέτρο αξιολόγησης, ο ουσιαστικός δικός μας μονόδρομος, η προΫπόθεση για τη σύσφιγξη των δεσμών κυβέρνησης και λαού.
«Μη μας προδώσετε!» επαναλάμβαναν οι πολίτες προεκλογικά.Τόσο απλά και τόσο περιεκτικά. Να μην τους προδώσουμε στα «μικρά» και τα μεγαλύτερα, στα καθημερινά και στα περίπλοκα, στις μάχες που ξεκίνησαν, αλλά και σ’αυτές που πλησιάζουν, μέσα κι έξω από τη Βουλή.
Με τη δέσμευση αυτή στο νου και την καρδιά μας, προχωρούμε με τόλμη στη νέα εποχή. Χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι «κριτής κι αφέντης μας είναι ο λαός!».
Άβα Μπουλούμπαση
Μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ