Ανέτειλε μια καινούργια χρονιά φορτωμένη με φορτίο βαρύ, οικονομικό και συναισθηματικό, από την παρελθούσα. Μια καινούργια χρονιά που βρίσκει τον λαό μας οικονομικά εξαθλιωμένο, συναισθηματικά τσακισμένο, απελπισμένο,
χωρίς προοπτική, όραμα και ελπίδα. Είναι το σκηνικό που με ιδιαίτερη τέχνη, είναι αλήθεια, του έχουν στήσει οι οικονομικές ελίτ με εφαρμοστές την εγχώρια κυβερνητική νομενκλατούρα και προπαγανδιστές τα ΜΜΕ της διαπλοκής.
Το σκηνικό περιλαμβάνει μια τριτοκοσμικού μεγέθους ανεργία που επίσημα φτάνει στο 27,5% ενώ στους νέους το ποσοστό είναι σχεδόν 60%! Αυτού του μεγέθους η ανεργία δείχνει 2 πράγματα: πρώτα την διάλυση των παραγωγικών δομών και ύστερα την τρομοκρατία στον κόσμο της εργασίας. Δείχνει ξεκάθαρα και στον πλέον αδαή ή φανατικά προσκολλημένο σε ιδεοληψίες του παρελθόντος, ότι η ακολουθούμενη πολιτική της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής έφερε τεράστια ύφεση με καταστροφή της εργασίας και των παραγωγικών δομών συγκρίσιμες με τις επιπτώσεις ενός πολέμου. Απώλεια του ¼ του ΑΕΠ δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ σε καιρό Ειρήνης! Μεγάλωσε τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ απομακρύνοντας όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο να καταστεί το χρέος βιώσιμο.
Ταυτόχρονα η υψηλότατη ανεργία συνιστά Δαμόκλειο Σπάθη στο σβέρκο του κόσμου της εργασίας, του κόσμου που ακόμα έχει το προνόμιο να … απασχολείται. Ο φόβος της ανεργίας παραλύει κάθε σκέψη αντίδρασης, συντηρητικοποιεί το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας και ενεργοποιεί τα κοινωνικά αντανακλαστικά στρέφοντας την μια επαγγελματική τάξη ενάντια στην άλλη.
Η φτώχεια είναι πλέον μια καθημερινή πραγματικότητα που ακουμπά το 23,2% της Ελληνικής κοινωνίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Το φαινόμενο ανθρώπων να αναζητούν λίγη τροφή στους κάδους των απορριμμάτων γίνεται καθημερινή εικόνα που πληγώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το δικαίωμα στην τροφή, θεμελιώδες Ανθρώπινο Δικαίωμα, καταπατάται βάναυσα στην αυγή του 2014. Και όμως, ακόμα καλλιεργείται η φρούδα και ανήθικη ελπίδα ότι αν συναινέσουμε σε όλα, ίσως δεν θα βρεθούμε και εμείς στην θέση αυτών των φτωχών, των εξαθλιωμένων, των άστεγων, τις στρατιές των πεινασμένων. Προπαγανδίζεται η λογική της ατομικής ευθύνης, ότι δηλαδή αυτοί φταίνε που βρέθηκαν σε αυτή την δεινή θέση και όχι ο αδηφάγος καπιταλισμός που έχει σαν φυσική συνέπεια του την φτώχεια και την ανασφάλεια σαν δομικό του συστατικό.
Γινόμαστε μάρτυρες μιας συντονισμένης επίθεσης καταστροφής των Κοινωνικών Δομών, της Υγείας, της Παιδείας. Ούτε αυτός ο στόχος έχει τεθεί τυχαία. Στόχος εξειδικευμένος και βαθύτερος είναι η εξαθλίωση και ο εκφοβισμός του λαού με ταυτόχρονη στέρηση ελπίδας μέσα από την διάλυση της παιδείας. Η ύπαιθρος ερημοποιείται καθώς στερείται σιγά σιγά αλλά σταθερά, κάθε κοινωνικής δομής. Ο πληθυσμός γερνάει ενώ το ποσοστό ανανέωσης είναι ελάχιστο. Οι νέοι προτιμούν τον δρόμο της ξενιτιάς καθώς προοπτική δεν διαφαίνεται. Οι πόλεις στενάζουν από την εγκληματικότητα και την ανασφάλεια ακόμα και στις εξαθλιωμένες σχολικές μονάδες, επιτυγχάνοντας ακόμα περισσότερο τον ανομολόγητο στόχο που έχει τεθεί.
Το 2014 βρίσκει τα Ασφαλιστικά Ταμεία διαλυμένα, να απειλούν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα για συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων. Δαιμονοποιούν την Υγεία σαν κοινωνικό αγαθό και βασικό δικαίωμα. Παράλληλα εκβιάζουν ασφαλισμένους και επιχειρήσεις με υπέρογκα πρόστιμα για την μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών και προωθούν ακόμα και την ασφάλιση στον ΟΑΕΕ μικρών επιχειρήσεων στα χωριά που στην πραγματικότητα επιτελούν κοινωνικό έργο. Αποκρύπτουν όμως τις πραγματικές αιτίες κατάρρευσης των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αποκρύπτουν οι κυβερνώντες και τα ΜΜΕ της διαπλοκής, ότι την διοίκηση των ταμείων την όριζε η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία. Αποκρύπτουν το γεγονός πως με βάση νόμο του Μαρκεζίνη (Α.Ν.101/1950 !!) λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ταμείων, «επενδύθηκαν» στο χρηματιστήριο, έγιναν δομημένα ομόλογα, κουρεύτηκαν με PSI κλπ. Για τους λόγους που οδήγησαν στην καταστροφή κανένας δεν μιλάει, κανένας δεν ευθύνεται, κανένας δεν τιμωρείται σε τούτη την χώρα. Αντίθετα, όλοι αυτοί που ισοπέδωσαν τα πάντα έχουν το θράσος και μας κουνάνε το δάκτυλο, μας νουθετούν και μας φοβερίζουν. Ευτυχώς όμως ο πολιτικός του χρόνος τελειώνει…
Μια άλλη τραγική πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα με επιπτώσεις στο προσεχές χρονικό διάστημα με ορίζοντα πολύ μεγαλύτερο του έτους που ξεκίνησε, είναι η καταστροφή των Εθνικών Παραγωγικών Δομών περιλαμβανομένου των εθνικών βιομηχανιών, Ελληνικών βιοτεχνιών και της γεωργικής πρωτογενούς παραγωγής. Το ξεπούλημα των Εθνικών Βιομηχανιών έχει σαν αποτέλεσμα, εκτός της απώλειας εσόδων και της ανεργίας, την αδυναμία της χώρας να έχει στοιχειώδη παραγωγή σε κρίσιμα εθνικούς τομείς όπως η Άμυνα. Θα είμαστε αναγκασμένοι να ακινητοποιούμε τα άρματα μάχης μέχρι να έρθουν τα ανταλλακτικά από την χώρα παραγωγής… Οι ελληνικές βιοτεχνίες που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της εγχώριας παραγωγής, καθώς βαριά βιομηχανία δεν υπάρχει, πρόλαβε και μπήκε στους ευεργετικούς νόμους περί προβληματικών ή στο άρθρο 99, ρημάχτηκε στους φόρους, τα χαράτσια, τις εισφορές με προφανή στόχο την εξάλειψη της. Τέλος, η πρωτογενής παραγωγή φορολογείται με 23% ΦΠΑ στα περισσότερα εφόδια, μηχανήματα κλπ, καλείται να πληρώσει χαράτσι ανεξάρτητα του ύψους παραγωγής, βλέπει τα έσοδα από την ΚΑΠ να μειώνονται, καλείται να τηρήσει βιβλία εσόδων – εξόδων με φορολόγηση από το πρώτο κιόλας €… Με την φορομπηχτική λογική προς τα κατώτερα στρώματα που διαθέτουν, μετατρέπουν ένα εργαλείο ελέγχου των πλαστών τιμολογίων σε ακόμα έναν θεσμό φορολόγησης της παραγωγής. Ταυτόχρονα η έλλειψη χρηματοδότησης μετά το ξεπούλημα της ΑΤΕ καθιστά εύκολα θύματα τους παραγωγούς στα χέρια των καρτέλ που λειτουργούν χωρίς κανένα έλεγχο. Έτσι οδηγούμαστε στην Παραγωγική Αποδιάρθρωση της χώρας, η οποία καθιστά ακόμα πιο δύσκολη μια μελλοντική πραγματική προσπάθεια ανασύστασης της παραγωγικής δομής της χώρας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα βρίσκει έδαφος να εκκολαφτεί το αυγό του φιδιού. Επιτήδειοι επιχειρηματίες, πολιτικό κατεστημένο και ΜΜΕ χρηματοδοτούν και ποντάρουν στην αύξηση του ναζισμού για να εκτονώσει ανώδυνα για αυτούς, την γενικευμένη λαϊκή αγανάκτηση εκμεταλλευόμενοι την εξαθλίωση στρωμάτων του πληθυσμού. Αυτοί που ποτέ δεν στήριξαν λαϊκές διεκδικήσεις, δεν στάθηκαν έμπρακτα στα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, δεν υπέδειξαν σαν πρόβλημα την ληστρική λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του κεφαλαίου, χτυπάνε φτωχοδιάβολους μετανάστες και αριστερούς αγωνιστές. Καθόλου τυχαία επιλογή! Στα πλαίσια του εκφοβισμού και αδρανοποίησης των ενεργών στρωμάτων της κοινωνίας, η εγκληματική οργάνωση αυτή λειτουργεί σαν το μαντρόσκυλο που δεν αφήνει τα πρόβατα να βγουν από το μαντρί. Λειτουργεί καθαρά σαν το μακρύ χέρι του συστήματος που κάνει την βρομοδουλειά που δεν μπορεί να κάνει άμεσα ο κατασταλτικός μηχανισμός του οικονομικοπολιτικού κατεστημένου. Με την βοήθεια των ΜΜΕ αποσιωπάται η θηριωδία του Ναζισμού που αιματοκύλησε τον κόσμο ολόκληρο με τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα διεστραμμένων εγκεφάλων. Περιβάλλεται δε, τον χιτώνα του εθνικισμού αποκρύπτοντας πως οι ηθικοί τους πατέρες συνεργάστηκαν άριστα με τον κατακτητή και τότε, όπως και σήμερα, αποτέλεσαν το μακρύ του χέρι, υποδεικνύοντας Έλληνες αγωνιστές για εκτέλεση, όπως στην περίπτωση των 118 Σπαρτιατών.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, γεννάται μια νέα χρονιά. Μαζί με αυτή όμως γεννάται και η ελπίδα του τόπου για ανατροπή και πραγματική απελευθέρωση. Τα σημάδια αρχίζουν να είναι πλέον ορατά: Το κατεστημένο δεν μπορεί να κρύψει πλέον ότι αλλάζει άρδην το πολιτικό σκηνικό. Δεν μπορεί να κρύψει πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα με διαφορά τέτοια που δεν είναι ούτε αμφισβητήσιμη ούτε αναστρέψιμη.
Δεν μπορούν, όσο και να έχουν θέσει σε εφαρμογή τα απώτερα όπλα τους, να ανακόψουν την ανατρεπτική πορεία του λαού. Ο λαός πλέον έχει σπάσει τα δεσμά του, έχει χάσει τις αλυσίδες του.
Η λάσπη τους πια δεν κολλάει, η δυσφήμηση πολιτικών χώρων, αγώνων και αγωνιστών δεν περνάει πλέον στην συνείδηση του κόσμου. Όσο και αν η μονταζιέρα της Συγγρού και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους σε εθνικό και τοπικό επίπεδο δημιουργεί πλαστές ειδήσεις, συκοφαντίες και παραπληροφόρηση, όλο και λιγότεροι πρόθυμοι βρίσκονται να τα πιστέψουν.
Βέβαια οι προκλήσεις είναι τεράστιες. Η καταστροφή της κοινωνίας, της οικονομίας και των δομών συγκρίνεται μόνο με αυτά της λήξης ενός πολέμου. Ενός πολέμου με πολλά θύματα (αυτόχειρες) και ορδές προσφύγων (νέοι μετανάστες).
Όμως αν υπάρχει μόνο μια πιθανότητα σωτηρίας και εξόδου από την υποδούλωση που μας ωθούν μαζί με τις επόμενες γενεές, αυτή έρχεται με την ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας και την χωρίς αναθέσεις, ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον λαό. Μαζικά και συντροφικά για να θυμηθούμε τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Δ. Σολωμού: «Εάν μισούνται ανάμεσο τους δεν τους πρέπει λευτεριά».
Ο πολιτικός τους χρόνος τελειώνει και το ξέρουν καλά. Η λευτεριά του τόπου πλησιάζει και την φέρνει στις πλάτες του ο λαός!
Καλή Χρονιά και Καλή Λευτεριά!
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις