«Οι μνημονιακές εμμονές της βαθιάς ύφεσης, απέτυχαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του χρέους και αυτό θα συνεχιστεί, όσο η ελληνική οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη σ’ αυτές τις πολιτικές.
Χωρίς ουσιαστική αναδιάρθρωση του χρέους και ισχυρή ανάπτυξη, δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης.
Η χώρα οφείλει να διεκδικήσει στο πλαίσιο της ΕΕ, μια σοβαρή ελάφρυνση του χρέους. Κάθε καθυστέρηση είναι εις βάρος της ελληνικής οικονομίας.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει διατυπώσει έγκαιρα δημόσια και επίσημα, τις θέσεις διεκδίκησης.
Το χρέος δεν αντιμετωπίζεται με υπεραισιόδοξα και εκτός πραγματικότητας σενάρια πρωτογενών πλεονασμάτων, υπερβολικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις και εξωπραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η σημερινή σύνθεση του καθιστά εφικτή σε μεγάλο βαθμό, την αναδιάρθρωση πληρωμών – μείωση επιτοκίων , επιμήκυνση αποπληρωμής, αφαίρεση από το χρέος του ποσού της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών – και παράλληλα μια ευρωπαϊκή αμοιβαιοποίηση του χρέους».