Πρώτος ελαιοπαραγωγικός νομός της Ελλάδας αναδεικνύεται φέτος η Μεσσηνία καθώς υπολογίζεται πως παρήγαγε το 38% περίπου της συνολικής παραγωγής της χώρας, σε μια περίοδο μάλιστα που η μείωση του καρπού δημιούργησε σημαντικά προβλήματα
σε όλες τις περιοχές. Η Μεσσηνία κρατάει τα ηνία της ελαιοπαραγωγής με 38.000 τόνους περίπου φέτος, ενώ σε όλη την Ελλάδα υπολογίζεται ότι η παραγωγή δεν ξεπέρασε τους 100.000 τόνους.
Αυτή την εκτίμηση μεταφέρει στην “Ε” ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιοτριβέων Μεσσηνίας Αντώνης Κορακάκης. Οπως εξηγεί, η φετινή παραγωγή είναι μειωμένη κατά 35%, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για μείωση της τάξης του 50%. Ετσι, ενώ πέρυσι παρήχθησαν 52.000 τόνοι, φέτος, σε όλο το νομό, η παραγωγή κυμαίνεται μεταξύ 35.000 και 38.000 τόνων, στη μικρότερη σε διάρκεια ελαιοκομική περίοδο των τελευταίων ετών. Επίσης, σε πανελλαδικό επίπεδο, πέρυσι παρήχθησαν 350.000 τόνοι και φέτος οι υπολογισμοί αναφέρουν παραγωγή της τάξης των 100.000 τόνων. Το γεγονός πως η Μεσσηνία κατέχει την πρώτη θέση, εξηγεί πως οφείλεται στο ότι επλήγη λιγότερο από τη ζημιά, καθώς μια σημαντική μερίδα παραγωγών καλλιεργούν συστηματικά. Αντίθετα, σε περιοχές όπως η Κρήτη και η Βόρεια Ελλάδα, η μείωση άγγιξε το 80% και 90%, ενώ σε πολλές περιοχές οι παραγωγοί δεν έβγαλαν ούτε το λάδι της χρονιάς για το σπίτι τους ή δεν έστρωσαν καθόλου πανιά.
ΣΤΑ 2,70 ΕΥΡΩ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ
Οσον αφορά στην τιμή του ελαιολάδου, έχει υποχωρήσει για τον παραγωγό στα 2,70 ευρώ το κιλό από τα 2,80 ευρώ που πουλήθηκε το προηγούμενο διάστημα.
Η άποψη του κ. Κορακάκη είναι πως “οι τιμές αυτές είναι εξαιρετικές σε σχέση με το παρελθόν, οπότε διαμορφώνονταν στα 2 και 2,20 ευρώ το κιλό”.
Επισημαίνει δε πως σε κάθε περίπτωση επιδιώκεται το καλύτερο και για να γίνει αυτό πρέπει όλο το προϊόν να φεύγει τυποποιημένο. Γι’ αυτό τονίζει την ανάγκη να βοηθηθούν οι τυποποιητές με εξωστρέφεια και ρευστότητα.
Η φετινή παραγωγή της Μεσσηνίας διοχετεύεται σταδιακά στην ελληνική αγορά για τυποποίηση και εμπορική διάθεση, καθώς όπως εξηγεί, η ιταλική αγορά βρίσκει πιο οικονομικό προϊόν στην Ισπανία.
“ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ”
Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής που έχει μειωθεί οφείλεται στο ότι πολλοί παραγωγοί έχουν εγκαταλείψει τις καλλιέργειές τους, εκτιμά ο κ. Κορακάκης. Απαντώντας στο ερώτημα τι πήγε στραβά φέτος και δεν είχαμε καρπό, απαντά: “Αρχικά δεν έγινε σωστή καταπολέμηση στην καλόκορη το Φεβρουάριο – Μάρτιο. Εν συνεχεία είχαμε προβλήματα με υψηλές θερμοκρασίες και λάσπη και πολλές καλλιέργειες δε βοηθήθηκαν με ράντισμα για καρπόδεση το Μάιο. Δεν έγινε από πολλούς καταπολέμηση του ρυγχίτη το Μάιο – Ιούνιο. Επίσης, δεν καταπολεμήθηκε σωστά ο δάκος σε κάποιες περιοχές”. Οπως σχολιάζει χαρακτηριστικά “η ελιά θέλει χάιδεμα για ν’ αποδώσει”. Κι επισημαίνει πως “υπάρχουν κατάλληλα σκευάσματα που δεν επηρεάζουν ούτε το περιβάλλον, ούτε αφήνουν κατάλοιπα στο ελαιόλαδο. Οι παραγωγοί πρέπει να συμβουλεύονται τους γεωπόνους. Αλλωστε, ακόμα και οι βιολογικές ελιές χρειάζονται ράντισμα με βιολογικά σκευάσματα”. Οπως παρατηρεί, για να πείσει και τους πιο δύσπιστους: “Οι ιδανικές συνθήκες για να έχουμε μια αποδοτική καλλιέργεια χωρίς σκευάσματα είναι: χιόνι το Φεβρουάριο, δροσερός καιρός το Μάιο και συνθήκες που δεν ευνοούν την ανάπτυξη του δάκου και του ρυγχίτη τους καλοκαιρινούς μήνες”.
Εάν ενεργοποιηθούν όλοι οι παραγωγοί, τότε εκτιμά πως θα γίνουν αποδοτικά τα υπόλοιπα μισά δέντρα της Μεσσηνίας που τώρα “κοιμούνται”. Απόδειξη ότι γίνεται αυτό είναι η φετινή καλή -για τα δεδομένα- παραγωγή της Μεσσηνίας, την οποία αποδίδει “στη σωστή καλλιέργεια μιας μερίδας παραγωγών, που ανήκουν σε ομάδες ολοκληρωμένης διαχείρισης κι έχουν καλλιεργητική παιδεία”.
Να σημειωθεί δε, πως ο Σύνδεσμος Ελαιοτριβέων έκανε αναλύσεις σε ελαιόλαδα που παρήχθησαν από συστηματική καλλιέργεια και σύμφωνα με τον πρόεδρο, δεν εντοπίστηκαν ούτε υπολείμματα φυτοφαρμάκων γιατί είχαν χρησιμοποιηθεί τα σωστά σκευάσματα, ούτε παρουσιάστηκαν άλλα προβλήματα.
Οσον αφορά στους ελέγχους στην παραγωγή, παρατηρεί πως εάν υπήρχε ένα εργαστήριο ελαιολάδου στη Μεσσηνία, θα βοηθούσε πάρα πολύ, αφού θα γινόταν συστηματική παρακολούθηση του παραγόμενου προϊόντος και θα υπήρχαν δυνατότητες βελτίωσής του.
“ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΩΝ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ”
Ο κ. Κορακάκης επισημαίνει την ανάγκη να υπάρξει ένας κεντρικός σχεδιασμός για τη διάθεση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων, ενόψει της αλλαγής της νομοθεσίας από την επόμενη περίοδο. Μάλιστα, υπάρχουν ενδιαφερόμενοι επενδυτές -με έδρα την Πάτρα και την Κρήτη- για να κατασκευάσουν μονάδες υποδοχής των υγρών αποβλήτων στη Μεσσηνία και ήδη έχουν έρθει σε επικοινωνία με το Σύνδεσμο Ελαιοτριβέων.
Οπως εξηγεί, από την 1η Ιανουαρίου 2015, ο νέος νόμος απαγορεύει τη διάθεση των υγρών αποβλήτων ελαιοτριβείων σε όλους τους αποδέκτες. Και μπορεί κάποια ελαιοτριβεία δύο φάσεων να μην αντιμετωπίσουν μεγάλο πρόβλημα, όμως όσα είναι τριών φάσεων θα πρέπει να πάρουν σημαντικά μέτρα και να κατασκευάσουν δεξαμενές για την εξάτμιση των αποβλήτων, εάν δε δοθεί νέα παράταση. Η θέση του συνδέσμου -όπως λέει- είναι να γίνεται μια κεντρική επεξεργασία σε μια – δυο μονάδες στη Μεσσηνία που θα καλύπτουν τις ανάγκες και των 220 ελαιοτριβείων του νομού. Οπως επισημαίνει, χρειάζεται υψηλή τεχνολογία και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια κεντρική διαχείριση
eleftheria