Το Υπουργείο ανακοίνωσε χθες 3.495 μετατάξεις ενώ παραμένουν 1.105 θέσεις στην πρωτοβάθμια κενές, χωρίς να υπολογίσει τις 940 αιτήσεις εθελοντικών μετατάξεων των συναδέλφων και χωρίς ανακοίνωση μορίων, σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας.
Γι’ αυτό απαιτείται να γίνει άμεσα η ανακοίνωση των μορίων.
Για άλλη μια φορά να το ξεκαθαρίσουμε: Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει το «πλεονάζον» προσωπικό που κατασκευάστηκε (μείωση τμημάτων, συγχωνεύσεις σχολείων, ωράριο εκπαιδευτικών) για να «πιαστούν» οι στόχοι με την Τρόικα που το θεωρεί προαπαιτούμενο.
Το δημόσιο σχολείο όχι μόνο δεν έχει πλεονάσματα, αλλά έχει ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό αν τα σχολεία λειτουργούν με τμήματα με 20 μαθητές, διδάσκουν όλα τα μαθήματα (σε γενικά και τεχνολογικά), μορφώνουν όλα τα παιδιά και έχουν όλες τις δομές στήριξης και την αναγκαία χρηματοδότηση για τη λειτουργία τους.
Με την πολιτική αυτή αφού εξοντώσανε με τις διαθεσιμότητες – απολύσεις χιλιάδες συναδέλφους, ετοιμάζονται να προχωρήσουν στην κάλυψη των κενών με υποχρεωτικές μετατάξεις και υποχρεωτικές μεταθέσεις και εκτός των Διευθύνσεων που ανήκουν οι συνάδελφου και άλλους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, δημιουργώντας απίστευτες συνθήκες εργασιακής αβεβαιότητας στους συναδέλφους. Και ενώ ήδη τα σχολεία ανοίγουν δεν έχουν ακόμα δρομολογηθεί οι βασικές υπηρεσιακές διαδικασίας (αποσπάσεις από περιοχή σε περιοχή, αποσπάσεις εντός διευθύνσεων, υπολογισμός τμημάτων και λειτουργικών κενών) με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν χιλιάδες συνάδελφοι πού θα παρουσιαστούν στις 2/9 και σε ποιο σχολείο θα διδάξουν.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δηλώνει ότι απέναντι σε αυτή την πολιτική που χτυπάει το Δημόσιο Σχολείο και εξοντώνει τους συναδέλφους ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της συσπείρωσης, της αντίστασης και του αγώνα για να ανακληθούν οι διαθεσιμότητες.
– Καμία απόλυση
– Όχι στις υποχρεωτικές μετατάξεις
– Κανείς συνάδελφος έξω από τη Δ/νση που ανήκει
– Να αποσυρθεί ο νέος νόμος της απορρύθμισης του Λυκείου
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
Ο κοινός αγώνας εκπαιδευτικών – γονέων – μαθητών και η συμπαράταξή μας με όλους τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι ο δρόμος της αντίστασης και της ανατροπής αυτής της πολιτικής.