Οι πολιτικές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθώς και η πολιτική της προηγούμενης και της σημερινής συγκυβέρνησης αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα, καταδικάζοντας τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας σε υποχρηματοδότηση,
με ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, που έχουν τραγικές συνέπειες στην υγεία του λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Γενικό Νοσοκομείο Σπάρτης.
Μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη φαρμακοποιού που έχει ως αποτέλεσμα τη μη χορήγηση φαρμάκων «υψηλού» κόστους στους ασθενείς. Αν και οι γιατροί τα συνταγογραφούν, οι ασθενείς πρέπει να πάνε στην Τρίπολη ή στην Καλαμάτα να τα προμηθευτούν. Η θέση του φαρμακοποιού έχει μείνει κενή εδώ και αρκετό καιρό χωρίς μέχρι σήμερα να έχει καλυφθεί.
Ασήκωτες είναι οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς το νοσοκομείο. Από παλαιότερα οι οφειλές φθάνουν τα 13.000.000 ΕΥΡΩ περίπου. Στο πρώτο τρίμηνο του 2013 οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ πλησιάζουν τα 1.126.000 ΕΥΡΩ.
Περικοπές έχουν γίνει και στο νοσηλευτικό προσωπικό. Έχουν καταργηθεί τρεις θέσεις γιατρών, Παθολόγου Ωτορινολαρυγγολόγου και στην αιμοδοσία. Η κάλυψη σε γιατρούς είναι σήμερα στο 60%.
Κλινικές και τμήματα τους υποστελεχώνονται λόγω έλλειψης προσωπικού, με αποτέλεσμα να καταρτίζεται με δυσκολία ασφαλές πρόγραμμα εφημέρευσης.
Εξαιτίας των κενών οργανικών θέσεων, η καθημερινή λειτουργία του Νοσοκομείου καθίσταται προβληματική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το προσωπικό αλλά και τους ασθενείς. Στην ορθοπεδική κλινική υπηρετούν 3 γιατροί, από τις 5 οργανικές θέσεις.
Όσο για το κτιριακό, είναι ολοφάνερες οι ελλείψεις, σε κτίριο που κατασκευάστηκε κατά τη δεκαετία του 1940. Αποτέλεσμα είναι τα επείγοντα να στεγάζονται σε χώρο απαράδεκτο, οι ασθενείς να περιμένουν στο διάδρομο και στις σκάλες, να υπάρχει αδυναμία εγκατάστασης ψυχιατρικής κλινικής αν και έχει εγκριθεί.
Επιπλέον, για γιατρούς και νοσηλευτές η μισθολογική μείωση φθάνει στο 50%.
Η σημερινή συγκυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και αξιοποιώντας την καπιταλιστική οικονομική κρίση, υποβαθμίζει και συρρικνώνει τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, προωθώντας τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, διευρύνοντας το χώρο δράσης τους με μόνο στόχο την αύξηση των κερδών τους.
O λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Χρειάζεται κοινός αγώνας των υγειονομικών με όλους τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Να δημιουργηθεί ένα πλατύ κίνημα, που να διεκδικεί και να βάζει στόχους πάλης την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των οικογενειών τους και όχι τι επιτρέπει η κερδοφορία των μονοπωλίων.
KKE