Η περίπτωση πολίτη με αναπηρία που δικαιώθηκε, από υπηρεσία του δημοσίου, όταν ζήτησε εγγράφως, να τεκμηριωθεί η αρχική απόρριψη του πιστοποιητικού αναπηρίας του, άνοιξε το δρόμο!
Στην Ελλάδα αγωνιζόμαστε διαρκώς για το αυτονόητο. Και είναι αυτονόητο διότι απορρέει από το σύνολο της νομοθεσίας μας το γεγονός της ισχύος ενός δημοσίου εγγράφου έως την ημερομηνία λήξης του. Ένα τέτοιο δημόσιο έγγραφο αναμφισβήτητα αποτελεί το πιστοποιητικό αναπηρίας που νόμιμα έχει εκδοθεί από μια υγειονομική επιτροπή οποιουδήποτε ασφαλιστικού φορέα πριν το Σεπτέμβριο του 2011 και ισχύει εφ’όρου ζωής του κατόχου του, παράγοντας διαρκώς νόμιμα αποτελέσματα έναντι όλων.
Κατά συνέπεια καμιά δημόσια υπηρεσία ή και οποιοσδήποτε άλλος φορέας ή οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός δεν έχει δικαιοδοσία να απορρίψει το συγκεκριμένο επίσημο έγγραφο του ελληνικού κράτους. Εδώ ακριβώς βάσισα και την υπερασπιστική γραμμή του Ανθρώπου με Αναπηρία που εθελοντικά υποστήριξα ως δικηγόρος.
Τον συμβούλεψα να αιτηθεί στην αρμόδια υπηρεσία της κοινωνικής πρόνοιας, την έκδοση απαντητικού εγγράφου, με το οποίο τεκμηριωμένα θα αναλύονταν οι λόγοι και οι αντίστοιχες διατάξεις, που στοιχειοθετούσαν την απόρριψη του ισχύοντος εφ’όρου ζωής πιστοποιητικού αναπηριας της υγειονομικής επιτροπής του ΙΚΑ που κατείχε νόμιμα ο ενδιαφερόμενος από το 2006. Η αδυναμία της συγκεκριμένης αλλά και κάθε άλλης δημόσιας υπηρεσίας να απορρίψει το σχετικό πιστοποιητικό αναπηρίας οδήγησε στην αυτονόητη και νόμιμη αποδοχή του.
Τάκης Αλεξανδράκης