Μία ἀνεπανάληπτη ἀγαλλίαση κατακλύζει σήμερα τίς χειμαζόμενες ψυχές μας. Μία λαμπροφεγγής αὔρα μεταδίδει τό πανευφρόσυνο μήνυμα τῆς συντριπτικῆς νίκης τοῦ Κυρίου μας κατά τοῦ θανάτου. Σήμερα ὁ Ἅδης νεκρώνεται, εὐτελίζεται, καταργεῖται καί στενάζει.
«Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν» καί «ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν ἑορτάζομεν». Μία καινούργια ζωή πού δέν περιορίζεται στά στενά ὅρια τοῦ παρόντος βίου, δέ διακρίνεται ἀπό θλίψεις, ἀπελπισίες, θάνατο ἀλλά μόνο ἀπό ἠρεμία, ἀπό μακαριότητα καί ἐπεκτείνεται στήν αἰωνιότητα.
Τό ὑπέρτατο, ὅμως, ἀγαθό τῆς αἰωνίου ζωῆς ξεκινάει ἀπό τόν παρόντα κόσμο. Ὁ χριστιανός καλεῖται νά ἀφήσει τό σκότος τῆς ἁμαρτίας καί νά ἀγωνιστεῖ νά ζήσει νέα ζωή, ἐνάρετη, στραμμένη στήν ἀναζήτηση τοῦ λυτρωτικοῦ φωτός, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἀναστάς καί ζωῆς αἰωνίου χορηγός Χριστός.
Ὁ ἀγώνας αὐτός διεξάγεται μέσα στήν τρικυμιώδη θάλασσα τῆς διάψευσης, τῆς ἀμφισβήτησης καί τῆς ἀπελπισίας τοῦ ὑλόφρονος καί ἀπνευμάτιστου αἰῶνα μας. Μυριάδες ἄνθρωποι βαδίζουν σκυθρωποί τόν ἀκανθώδη δρόμο τῆς ἐπίγειας ζωῆς. Πονεμένοι καί πικραμένοι προχωροῦν στήν ἀτελείωτη ἔρημο τοῦ βίου. Θλιβερά γεγονότα πληγώνουν τόν ταλαίπωρο ἔνοικο τοῦ πολυστένακτου πλανήτη μας. Ἀρρώστιες, θάνατοι προσφιλῶν προσώπων, ἐγκατάλειψη, ἀκόμη καί ἀπό συγγενικά πρόσωπα, μοναξιά, συκοφαντίες, ἀχαριστία, οἰκονομικά ἀδιέξοδα καί ἄλλοι ‘’βαρύτατοι σταυροί’’ πιέζουν τήν ψυχή τῶν ὁδοιπόρων τῆς ζωῆς. Σέ τέτοιες ἀντίξοες συνθῆκες τό καθῆκον τοῦ συνεποῦς χριστιανοῦ δυχεραίνει πολύ. Ὁ πνευματικός ἀγωνιστής παλεύει καί μάχεται κατά ὁρατῶν κάι ἀόρατων ἐχθρῶν. Ἔρχονται στιγμές πτώσεων καί φάσεις ἀπόγνωσης. Βλέπει τόν χείμαρρο τῆς ἁμαρτίας νά τοῦ ὁρμᾶ καί θολώνει ὁ νοῦς του. Ἐντούτοις, δέν παραιτεῖται. Συνεχίζει τόν ὡραῖο ἀγῶνα του πιό ἀποφασιστικά, ἀφοῦ γνωρίζει ὅτι ὁ Νικητής τοῦ θανάτου Χριστός συμπονεῖ, προστατεύει, ἐμπνέει, σηκώνει τό φορτίο τῶν θλίψεων, καθοδηγεῖ.
Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου εὐλογημένα,
Ὁ Σταυρός ὁδηγεῖ στήν Ἀνάσταση καί ἡ Μεγάλη Παρασκευή κυοφορεῖ τή λαμπροφόρο Κυριακή τοῦ Πάσχα. Τή λύπη, τήν ἀθυμία, τήν ἀπόγνωση διαδέχονται ἡ χαρά, ἡ ἀναδημιουργία, ἡ ἀνακαίνιση, ἡ ζωή, ἡ σωτηρία καί ἡ εἰρήνη τῆς Ἀναστάσεως. Χωρίς σταυρό δέ νοεῖται ἡ Ἀνάσταση καί χωρίς Ἀνάσταση δέν ἔχει νόημα ὁ Σταυρός. Στήν παροῦσα ζωή ὅλοι οἱ ἄνθρωποι βιώνουμε δυσκολίες καί ἀντιμετωπίζουμε ποικίλους ἐπώδυνους πειρασμούς. Ἡ κρίση τῶν καιρῶν μας εἶναι ἕνας βαρύς Σταυρός γιά κάθε ἄνθρωπο. Δέν πρέπει νά ἀπελπιζόμαστε. Θά ἔλθει καί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως. Ἄς μήν ἐγκαταλείψουμε τόν ἑαυτό μας στίς διάφορες ἀπογοητευτικές περιστάσεις, ἀλλά νά δείξουμε ἀγωνιστικό φρόνημα καί ὁ Θεός θα βρίσκεται πάντοτε «μεθ΄ἡμῶν». Θά συσταυρωθεί μαζί μας καί θά μᾶς χαρίσει τή λύτρωση, διότι εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινό πού φωτίζει πάντα ἄνθρωπο ἐρχόμενο στόν κόσμο». Παράλληλα, ἀπαιτεῖται, γιά νά κάνουμε δικό μας αὐτό τό φῶς, καί ἡ διαρκής ἀνθρώπινη συναίνεση καί προσπάθεια μέσω τῆς ἄσκησης. Σ’ αὐτό συμβάλλουν ἡ νηστεία τῶν ἡμερῶν πού προηγήθηκαν, ἡ μετάνοια, πού πρέπει νά εἶναι διαρκής, ἀφοῦ διαρκῶς σφάλλουμε, ἡ ἐγκράτεια, πού μᾶς ἐξασφαλίζει δύναμη σωματική καί χαρά πνευματική, καί ἡ ἔμπρακτη ἄσκηση τῆς ἀγάπης διά τῆς φιλανθρωπίας.Ὁ ἀναστημένος Κύριός μας ὡς Θεάνθρωπος ἀνοίγει δρόμο γιά τόν καθένα μας, πού μποροῦμε νά τόν ἀκολουθήσουμε. Ὁ Χριστιανός σταυρώνει τά πάθη του, γιά νά συσταυρωθεῖ μέ τόν Χριστό. Πεθαίνει διά τῆς μετανοίας καί τῶν δακρύων καί γεύεται ἀπό τήν παροῦσα ζωή τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου βιοτῆς.
Ἐπικαλοῦμαι γιά ὅλους σας τόν θεῖο φωτισμό, πού πήγασε ἀπό τό ζωηφόρο Τάφο τοῦ Κυρίου μας. Εὔχομαι στόν καθένα χωριστά καί σ΄ ὅλους μαζί τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μας παντοτινή στή ζωή σας, γιά νά ἔχετε δύναμη, χαρά, εὐτυχία καί νοσταλγία γιά τή βασιλεία Του, στήν ὁποία ὅλοι μας ἔχουμε κληρονομικά δικαιώματα, πού πρέπει νά διεκδικήσουμε μέ ἀγῶνα συνεχῆ καί ἰσόβιο.
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2016