Το καλοκαίρι του 480 π.Χ , 300 Σπαρτιάτες με επικεφαλής τον Βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα έδωσαν στις Θερμοπύλες τη Μάχη που έμελλε να γίνει αιώνιο και παγκόσμιο παράδειγμα αυτοθυσίας για την πατρίδα και την ελευθερία και αφοσίωσης έως θανάτου στο Καθήκον.
Ο Σιμωνίδης , ο μελοποιός από την Κέα , εκτός του γνωστού επιγράμματος , έγραψε κι ένα ποίημα για τους Ήρωες των Θερμοπυλών στο οποίο , μεταξύ άλλων , γράφει και τούτα τα λόγια:
“Των νεκρών που έπεσαν στις Θερμοπύλες
δοξασμένη η τύχη , ωραίος ο θάνατος ,
βωμός ο τάφος κι αντί των θρήνων ανάμνηση
και η μοίρα τους έπαινος”.
Στην Ελλάδα όμως της ηθικής κατάπτωσης και της παρακμής ούτε “ανάμνηση” ούτε “έπαινος” υπάρχει εκ μέρους της (διαχρονικά αχάριστης και μικρής το δέμας) ελληνικής πολιτείας , η οποία αφήνει τη Δόξα των Θερμοπυλών να σκυλεύεται ασύστολα .
Η επέτειος της Μάχης των Θερμοπυλών έρχεται και παρέρχεται χωρίς ούτε έναν απλόν στέφανον τιμής κι ευγνωμοσύνης , την ώρα που οι επίσημοι τρέχουν και συνωστίζονται σε γελοίες συνάξεις και απονομές .
Το θλιβερότερο όμως όλων είναι πως ούτε η ίδια η Σπάρτη δεν τιμά εκείνους που έκαναν το όνομά της Αθάνατο στους αιώνες και γνωστό στην τελευταία σπιθαμή της γης .
Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες είχαν θεσμοθετήσει την εορτή “ΛΕΩΝΙΔΑΙΑ” προς τιμήν , δόξαν και ανάμνησιν του Βασιλιά τους Λεωνίδα και των Τριακοσίων καθώς και της ανυπέρβλητης Θυσίας τους στα Στενά των Θερμοπυλών για την Ελευθερία της Ελλάδας .
Η σημερινή Σπάρτη , δυστυχώς , έχει ρίξει τη Μνήμη των Θερμοπυλών στον σύγχρονο καιάδα της πλήρους αδιαφορίας , της περιφρόνησης και της απαξίωσης.
Πριν από λίγα χρόνια το Ινστιτούτο Σπάρτης είχε προκαλέσει εκδήλωση στη Βιβλιοθήκη Σπάρτης για τη Μάχη των Θερμοπυλών (είχα την τιμή να είμαι εκ των εισηγητών), στην οποία κατατέθηκε , δημοσίως , επεξεργασμένη και τεκμηριωμένη πρόταση για την αναβίωση των “ΛΕΩΝΙΔΑΙΩΝ” και την καθιέρωσή τους ως τοπικής εορτής , με παράλληλες πολιτιστικές , πνευματικές , αθλητικές , κλπ , δράσεις κι εκδηλώσεις , πανελλήνιας και παγκόσμιας εμβέλειας και ακτινοβολίας . Πλην όμως , οι προτάσεις αυτές – που ΚΑΙ εγγράφως υποβλήθηκαν στο δήμο Σπάρτης – έπεσαν (μαζί με άλλες πολλές) στον “κάλαθο των αχρήστων” .
Είναι καιρός , πλέον , η Σπάρτη να αποτινάξει από πάνω της το άγος της αγνωμοσύνης και της αχαριστίας απέναντι στους Θερμοπυλομάχους και να αναλάβει την Ευθύνη και το Χρέος της έναντι της Ιστορίας !!!
“ Όταν ένα έθνος βρίσκεται σε πτώση , όταν μια κοινωνία καταρρέει, μια παράμετρος μπορεί να βρεθεί πάντα :
Eχουν ξεχάσει από πού έρχονται . Έχουν χάσει επαφή με αυτό που τους ένωσε στην αρχή.”
Carl Sandburg, 1878-1967, Αμερικανός ποιητής
4 Σεπτεμβρίου 2016
Βαγγέλης Μητράκος