Υπεύθυνοι της Θεατρικής Ομάδας :
ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ – Θεολόγος
ΚΑΠΕΤΑΝΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ – πρώην Καθηγήτρια Αγγλικών
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ:
Ο Αριστοφάνης, γιος του Φιλίππου από τον Δήμο Κυδαθηναίων, ήταν Αθηναίος σατιρικός ποιητής του 5ου – 4ου αιώνα (περίπου 445 – 386 π.Χ.). Μαζί με τον Εύπολι και τον Κρατίνο, αποτελούν τους σημαντικότερους εκπροσώπους της περιόδου της αρχαίας αθηναϊκής κωμωδίας που χαρακτηρίζεται ως «αρχαία κωμωδία», είναι όμως ο μοναδικός, του οποίου σώζονται ακέραια έργα. Συνολικά συνέγραψε 46 κωμωδίες, από τις οποίες εννέα σώζονται ακέραιες, ενώ από τις υπόλοιπες παραδίδονται 924 αποσπάσματα. Τα έργα του Αριστοφάνη είχαν σημαντική επίδραση σε μεταγενέστερους συγγραφείς (Lessing, Γκαίτε κ.ά), ιδιαίτερα, όμως, στους Άγγλους σατιρικούς του 17ου και του 18ου αιώνα.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Βρισκόμαστε στο 392 π.Χ. Η Αθήνα έχει ηττηθεί στον Πελοποννησιακό πόλεμο και παρ’ ότι η εποχή των Τριάκοντα Τυράννων και της Ολιγαρχίας έχει παρέλθει και η Δημοκρατία έχει παλινορθωθεί, η πόλη έχει φτάσει τόσο σε οικονομικό, όσο και σε κοινωνικό μαρασμό. Οι πολίτες, κουρασμένοι από τις δυστυχίες και τις συμφορές του πολέμου, έχουν απογοητευτεί και δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στα κοινά της πόλης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδιαφορίας των πολιτών για τα κοινά είναι η ψήφιση νόμου που προέβλεπε αμοιβή τριών οβολών (τριώβολο) σε όσους Αθηναίους συμμετέχουν στην Εκκλησία του Δήμου, που συνεδρίαζε στην Πνύκα, αντί να είναι δικαίωμα και υποχρέωση των πολιτών όπως ίσχυε στην εποχή του Περικλή.
ΟΙ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ»:
«Και τι κατάφεραν οι άντρες, που είχαν ανέκαθεν την εξουσία στα χέρια τους»; Αυτό αναρωτιέται η Πραξαγόρα και αποφασίζει πως μόνο οι γυναίκες είναι σε θέση να νοικοκυρέψουν μια και καλή την Αθήνα. Κι όταν καταφέρνει, με μια καλοστημένη συνωμοσία, να παραδοθεί η διοίκηση σε αυτές, εφαρμόζει ένα σύστημα βασισμένο στην αρχή της απόλυτης ισότητας. Όμως η ανθρώπινη φύση είναι απρόβλεπτη…
Με τις «Εκκλησιάζουσες» ο Αριστοφάνης δεν καυτηριάζει μόνο τα κακώς κείμενα στην πόλη, αλλά, ταυτόχρονα, ειρωνεύεται όλους εκείνους που ονειρεύονται ουτοπικές κοινωνίες και ριζικές αλλαγές στους πολιτειακούς θεσμούς, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι μεγάλες αλλαγές λειτουργούν όπως οι χιονοστιβάδες: αν ξεκινήσουν, παρασέρνουν τα πάντα στο πέρασμά τους και μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις που δεν είναι εύκολο να προβλεφθούν και να ελεγχθούν.
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ 1ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΠΑΡΤΗΣ
TΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Τελάλης 1 Ζήσης Μπουζούκας (Α3 )
Τελάλης 2 Δημήτρης Ράλλης (Α4 )
Πραξαγόρα Δανάη Πάνου (Β3 )
Γυναίκα Α΄ (Ευκλίνεια) Ελένη Μακρή (Α3 )
Γυναίκα Β΄ (Γλωττώ) Εβελίνα Νικολακάκου (Α3 )
Γυναίκα Γ΄ (Αμφικλινώ) Δώρα Κοντέα (Α2 )
Κορυφαία Χορού Δέσποινα Μουρτζίκου (Α3 )
Βλέπυρος (σύζυγος της Πραξαγόρας) Παναγιώτα Κύρου (Α3 )
Αντίθυρος (γείτονας του Βλέπυρου) Σταυρούλα Ναστάκου (Α3 )
Χρέμης (γείτονας του Βλέπυρου) Λυκούργος Καλατζάκος (Β ΕΠΑΛ)
Αργύριος (γείτονας του Βλέπυρου) Αγγελική Βεργυρή (Α1 )
Νεαρός (Ευτύχιος) Λυκούργος Καλατζάκος (Β ΕΠΑΛ)
Πιτσιρίκα (Ευμορφώ) Εβελίνα Μαρκάκου (Α3 )
Γριά Α΄ (Ερηκλινώ) Παναγιώτης Παυλέρος (Β3 )
Γριά Β΄ (Αρπανδρώ) Κωνσταντίνα Κωνστούλια (Α3 )
Γριά Γ΄ (Λυσσάνδρεια) Κωνσταντίνα Ξαστερούλη (Α3 )
Γραμματέας Πραξαγόρας (Θωπώ) Ειρήνη Μπαμπαλέτου (Α3 )
ΧΟΡΟΣ
Ελένη Μακρή, Εβελίνα Νικολακάκου, Δώρα Κοντέα, Δέσποινα Μουρτζίκου, Εβελίνα Μαρκάκου, Κωνσταντίνα Κωνστούλια, Κωνσταντίνα Ξαστερούλη, Ειρήνη Μπαμπαλέτου, Δέσποινα Νικολοπούλου (Α3 ) και Εβελίνα Γιάνναρη (Α1 ).
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Διασκευή κειμένου, προσαρμογή διαλόγων και χορικών:
Γιάννης Μπαγιώκος, φιλόλογος.
Σκηνοθετική επιμέλεια:
Αθανάσιος Ρουμελιώτης, θεολόγος του σχολείου .
Μουσική διδασκαλία:
Μυρσίνη Πολυμενάκου, φιλόλογος – μουσικός του σχολείου.
Ενορχήστρωση τραγουδιών:
Ηλίας Καππάκος, μουσικός – Μουσική Σχολή «ΤΥΡΤΑΙΟΣ».
Χορογραφίες:
Βασίλης Κουλουκάκος και Μαργαρίτα Φιωτάκη, του χορευτικού συλλόγου « Viva La Danza ».
Σκηνικά:
Αγγελική Λαζοπούλου, εικαστικός – σκηνογράφος – Πολυχώρος Τέχνης «VasilAngelo».
Επιμέλεια αφίσας και προγράμματος:
Χρήστος Γιόφκος
Τεχνική υποστήριξη:
Δήμητρα Καπετανέα, πρώην καθηγήτρια Αγγλικών του σχολείου.