Η οικονομική κρίση, οι μνημονιακές επιταγές αλλά και η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται κάποια θέματα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, δημιουργούν ενίοτε μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις και ανεξήγητες αδικίες.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο νόμος 4387\2016 ή αλλιώς ο νόμος Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό.
Δεν θα κρίνουμε συνολικά το νόμο. Σημειώνουμε μόνο ότι έχει καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα, δεν εγγυάται στο ελάχιστο την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και την ανταποδοτικότητα των χρόνιων εισφορών των ασφαλισμένων.
Δεν υπάρχουν κατηγοριοποιήσεις με ειδικά κριτήρια, ενώ οδηγεί στην φοροδιαφυγή, στην εισφοροδιαφυγή και στην οικονομική εξαφάνιση αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών και άλλων κατηγοριών εργαζομένων.
Αντίθετα, μια κατηγορία που πραγματικά προκαλεί, στερείται λογικής και δεν αυξάνει καν τα έσοδα είναι η κατηγορία των συνταξιούχων χηρείας όπως περιγράφονται στο άρθρο 12 του νόμου 4387/16.
Ειδικότερα σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο καθορίζεται:
1ον Χορηγείται στον ή στην επιζώντα σύζυγο το 50% και όχι το 70% που ίσχυε μέχρι πρότινος που θα δικαιούτο ο εκλιπών κατά το χρόνο θανάτου του.
2ον Η προσωπική διαφορά μετά τον υπολογισμό της σύνταξης δεν μεταφέρεται στις συντάξεις χηρείας .
3ον Η σύνταξη να χορηγείται με ηλικιακά κριτήρια όπως παρακάτω:
α) Τα άτομα άνω των 55 ετών παίρνουν τη σύνταξη χηρείας για όλη την διάρκεια της ζωής τους.
β) Τα άτομα μεταξύ 52 και 55 ετών παίρνουν σύνταξη για 3 έτη κατόπιν διακόπτεται και με το 67ο έτος του δικαιούχου.
γ) Για τους δικαιούχους κάτω των 52ετών χορηγείται σύνταξη μόνο για 3 έτη και κατόπιν διακόπτεται οριστικά.
δ) Σε περίπτωση που υπάρχουν ανήλικα τέκνα η περίοδος χορήγησης σύνταξης παρατείνεται μέχρι των 18 ετών του μικρότερου και 24 ετών εφόσον αυτό φοιτά σε ανώτερο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Καλούμε την κυβέρνηση στην άμεση απόσυρση του πιο πάνω άρθρου 12 του νόμου 4387\16 που ίσως αποτελεί την κορωνίδα της αναλγησίας των μέτρων και των περικοπών που προσβάλουν την ισονομία, την κοινωνική ισότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ηλίας Στρατηγάκος