Βλέποντας το ζοφερό κλίμα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στο μέτωπο της πραγματικής οικονομίας στο Νομό Αχαΐας οι τοπικοί παραγωγοί φορείς αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου από κοινού να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση όλα εκείνα τα «εργαλεία» που έχει ανάγκη η περιοχή προκειμένου να αντιστραφεί η κατάσταση.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας Πλάτωνας Μαρλαφέκας, από το 2011 έως το 2015, έκλεισαν συνολικά 7887 επιχειρήσεις ενώ άνοιξαν 6767 με το αρνητικό πρόσημο να φθάνει στις 1120 επιχειρήσεις.
Η μεταποίηση φαίνεται να είναι ο κλάδος όπου έκλεισαν οι περισσότερες επιχειρήσεις με τον αριθμό τους να φθάνει τις 1297 την ώρα που έναρξη έκαναν 851 με αποτέλεσμα η ανεργία να αυξάνεται κατά 33%. Σε απόλυτους αριθμούς η Αχαΐα έχει 37.000 ανέργους, δηλαδή 38,8% όταν ο μέσος όρος στην χώρα βρίσκεται στο 26,4%.
Με αυτά τα δεδομένα, Επιμελητήριο Αχαΐα, Σύνδεσμος Βιομηχάνων, ΟΕΒΕΣΝΑ, Τεχνικό και Οικονομικό Επιμελητήριο αναλαμβάνουν πρωτοβουλία συντονισμού της δράσης τους. Αυτό αποφάσισαν το βράδυ της Δευτέρας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου όπου συμμετείχαν οι εκπρόσωποι όλων των προαναφερόμενων φορέων.
Μιλώντας «Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7», για τους λόγους της κίνησης αυτής αλλά και το πώς σκέφτονται να λειτουργήσουν στο εξής οι παραγωγικοί φορείς της Αχαΐας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελμάτων-Βιοτεχνών-Εμπορικών Σωματείων του Νομού, Παναγιώτης Σκέντζος, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Όλες οι προσπάθειες που γίνονταν μεμονωμένα έως τώρα δεν είχαν αποτέλεσμα. Έτσι αποφασίσαμε να συντονιστούμε, να κάνουμε τις δικές έρευνες, και να στοιχειοθετήσουμε προτάσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν προς την κυβέρνηση ώστε να πιέσουμε για την υλοποίησή τους. Μοναδικός μας στόχος να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα στην περιοχή μας γιατί αυτή την στιγμή βρίσκεται στο ναδίρ. Λόγω αυτής της κατάστασης υπάρχει τεράστιο οικονομικό πρόβλημα στην χώρα και μεγάλη ανεργία.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η ανεργία που καταγράφεται αφορά την ιδιωτική επιχειρηματικότητα και δεν έχει σχέση με το Δημόσιο.
Η περιοχή μας έχει πληγεί πάρα πολύ και πρώτα από όλες τις περιοχές της χώρας τα προηγούμενα χρόνια και πριν την κρίση και το μνημόνιο. Εδώ έγινε η αποβιομηχάνιση, με κλείσιμο μεγάλων επιχειρήσεων. Την δεκαετία του ΄90 εμείς είχαμε υπολογισμένες 28.000 θέσεις ανεργίας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Πάντα υστερούσαμε και υστερούμε σε υποδομές από την υπόλοιπα Ελλάδα. Η Αχαΐα δεν έχει τρένο, δρόμο διεθνών προδιαγραφών, το αεροδρόμιο είναι ανύπαρκτο, το λιμάνι έγινε σε λάθος κατεύθυνση και δεν υπάρχει καν εμπορευματικό κομμάτι ούτε στο άμεσο μέλλον πρόκειται να δημιουργηθεί. Εδώ σε όλα πηγαίνουμε πίσω. Άρα εμείς αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί και πρόταση δική μου ήταν ανά θέμα να τεκμηριώνουμε τις προτάσεις μας, όχι ευχολόγια, προκειμένου να υπάρξουν λύσεις».